حسن یزدانی

حسن یزدانی، پهلوانی که شبیه تختی نیست

نمی دانم اما فکر می کنم در این تشبیهات لذتی هست که مگو و مپرس. شاید آفریدن چیزی که وجود ندارد و به عدم پیوسته است ریشه این شبیه سازی ها باشد. خلق چیزی که آرزوی ماست. نوعی تمنای محال که دست کم در عالم خیال و شاعرانگی خیلی هم محال نیست. به قول قیصر امین پور: حتی اگر نباشی، می آفرینمت چونان که التهاب بیابان سراب را این شبیه سازی ها البته یک حُسن دیگر هم دارد و آن هم این که مارا همیشه در موضع حق می نشاند و دیگران را در موضع باطل. همیشه ماییم که حسین…