وقتی نور از اطراف ریزقطرات می‌گذرد، دچار پراکندگی می‌شود. این پدیده که «پِراش» نام دارد، اثری از مکانیک کوانتومی است و آثار آن را می‌توان در رنگ‌های زیبای روی حباب صابون یا رگه‌های رنگین‌کمانی روی بنزین و گازوئیل و روغن و … که روی آسفالت یا آب ریخته‌اند، مشاهده کرد. وقتی در هوای مه‌آلود به منبعی نورانی بنگرید یا زمانی که در استخر به نورافکن‌های سقف می‌نگرید، پدیده مشابهی را می‌توانید تشخیص دهید.
در این تصویر، ابری نازک در ارتفاع بالا که مملو از ریزقطرات باران با اندازه‌های مشابه است، بین ناظر و مهتاب قرار دارد. ازآنجایی‌که نور سفید، طول‌موج‌های متفاوتی دارد، هر رنگ به شکل متفاوتی دچار پراش می‌شود. خرمن ماه یکی از معدود اثرات رنگی مکانیک کوانتومی است که به‌راحتی با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. پدیده مشابهی در روز و گرداگرد خورشید اتفاق می‌افتد که به آن «خرمن خورشید» می‌گوییم.
این تصویر زیبا، ماه گذشته از پاریس، فرانسه گرفته شده و نورافکن آبی‌رنگ بالای برج ایفل، تأثیری بر خرمن رنگارنگ ماه ندارد.
اعتبار تصویر و حق چاپ: والتر بینوتو / برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴