علایم و درمان اختلال واژینیسموس (واژینیسم )
در این حالت با قرار دادن هر شی خارجی مانند تامپون ، آلت تناسلی یا اسپکولوم در داخل مهبل ، مهبل به دلیل انقباضات غیر ارادی عضلات لگن باریک می شود.
این منجر به اسپاسم عمومی عضلات ، درد و قطع موقت تنفس می شود.
شایع ترین گروه عضلانی که تحت تأثیر این بیماری قرار دارد گروه عضلانی pabokosges (PC) است. این عضلات وظیفه دفع ادرار ، روابط جنسی ، ارگاسم ، حرکات روده و زایمان را بر عهده دارند.
در صورت عدم درمان ، این شرایط می تواند باعث سرخوردگی ، اضطراب و بدتر شدن علائم شود. با این حال ، درمان این اختلال امکان پذیر است.
- انواع مختلف و علائم واژینیسموس در بین افراد مختلف وجود دارد.
- درد عضلانی از خفیف تا متوسط متغیر است و باعث ایجاد احساسات مختلف می شود.
- واژینیسموس می تواند در اثر علائم عاطفی ، عوامل پزشکی یا هر دو ایجاد شود.
درمان اغلب شامل تمرینات بدنی و احساسی مؤثر است.
انواع واژینیسموس
انواع مختلف واژینیسموس در زنان در سنین مختلف دیده می شود.
واژینیزوس اولیه
در این دوره از زندگی ، همیشه درد وجود دارد. استفاده از تامپون یا معاینه پزشکی دشوار است.
خانمها این درد را در اولین مقاربت تجربه می کنند. به گفته شوهرشان ، آلت تناسلی را نمی توان داخل مهبل وارد کرد. گویا در باز شدن مهبل به دیواره ای برخورد می کنند.
در چنین حالتی ، درد ، اسپاسم عضلانی پراکنده و احتمال دستگیری تنفسی وجود دارد. هنگامی که تلاش برای ورود متوقف می شود؛ این علائم برگشت پذیر هستند.
واژینیسموس ثانویه
این نوع بعد از عملکرد جنسی طبیعی دیده می شود. این حالت همیشه وجود ندارد. ممکن است در هر مرحله از زندگی اتفاق بیفتد ، حتی اگر قبلاً مشکلی پیش نیامده باشد.
این بیماری معمولاً در اثر یک رویداد خاص مانند عفونت ، یائسگی ، یک رویداد استرس زا ، وضعیت پزشکی ، مشکل رابطه ، جراحی یا زایمان ایجاد می شود.
حتی پس از رفع مشکلات بالینی اساسی ، اگر بدن با چنین پاسخی شرط شود ، درد همچنان ادامه دارد.
واژینیزوس عمومی
واژینیسموس همیشه وجود دارد و هر شیء آن را تحریک می کند.
واژینالیسم موقعیتی
فقط در شرایط خاصی اتفاق می افتد. این بیماری ممکن است در طول مقاربت جنسی رخ دهد ، اما اگر ناحیه تناسلی مورد بررسی قرار نگرفته باشد یا یک تامپون قرار داده شده باشد.
علائم واژینیسموس
علائم این اختلال در افراد مختلف متفاوت است و موارد زیر را شامل می شود:
- مقاربت دردناک ، همراه با تنگی و درد شدید یا احساس سوزن سوزن شدن
- دسترسی به آنها دشوار یا غیرممکن است
- درد جنسی طولانی مدت با یا بدون دلیل خاصی
- درد هنگام قرار دادن تامپون
- درد هنگام معاینه دستگاه تناسلی
- اسپاسم عضلانی محافظ یا قطع تنفس در حین مقاربت جنسی
درد از خفیف تا شدید و از ناراحتی تا احساس سوزش متغیر است.
واژینیسموس از بیداری جلوگیری می کند. این افراد نگران رابطه جنسی هستند و از رابطه جنسی یا هرگونه نفوذ واژن جلوگیری می کنند.
دلیل
از نظر جسمی ، عاطفی یا هر دو می توانند باعث واژینیسموس شوند. این اختلال قابل پیش بینی است. این بدان معنی است که فرد منتظر است که آن اتفاق بیفتد. ایجاد شده است.
محرک های عاطفی اختلال واژینیسموس
این مشوق ها شامل موارد زیر است:
- به عنوان مثال ترس از درد یا بارداری
- اضطراب در مورد عملکرد یا گناه
- مشکلات ارتباطی از جمله همسر همسر بدخلقی یا احساس آسیب پذیری
- حوادث زندگی و جراحاتی مانند تجاوز جنسی یا سابقه قلدری
- تجربیات دوران کودکی ، مانند رابطه جنسی یا مواجهه با تصاویر جنسی
محرکهای جسمی اختلال واژینیسموس
این عوامل شامل موارد زیر است:
- عفونت هایی مانند عفونت ادراری (UTI) یا عفونت های قارچی
- مشکلات بهداشتی مانند سرطان یا بلوط پلان
- تولد
- یائسگی
- جراحی لگن
- واژن به اندازه کافی مرطوب نیست
- معاشقه به اندازه کافی انجام نمی شود
- عوارض جانبی دارو
مشکلات جنسی زنان و مردان را تحت تأثیر قرار می دهد. این مشکلات اشتباهات فردی نیستند و جایی برای شرم وجود ندارد. درمان اغلب مثمر ثمر است.
درمان اختلال واژینیسموس
برای تشخیص واژینیموس ، پزشک تاریخچه پزشکی را در اختیارتان قرار می دهد و معاینه واژن را انجام می دهد. درمان بستگی به علت بیماری توسط متخصصان مختلف دارد.
علائم اساسی مانند عفونت ابتدا باید قبل از تمرکز روی واژینیزوس درمان شود.
هدف از درمان کاهش سفت شدن عضلات واژینال و ترس از درد است و سایر انواع ترس در ارتباط با مشکل باید مورد توجه قرار گیرد.
درمان معمولاً ترکیب زیر است:
تمرینات کنترل عضلات کف لگن: شامل فعالیت های انقباض و آرامش عضله یا تمرینات کگل برای تقویت کنترل عضلات کف لگن است.
آموزش و مشاوره: ارائه اطلاعات در مورد آناتومی جنسی و چرخه پاسخ جنسی به شناسایی علت درد و روند جسمی آن کمک می کند.
تمرینات احساسی: با این روش ، فرد می تواند عوامل عاطفی درگیر در واژینیسموس را شناسایی و برطرف کند.
کاهش حساسیت نفوذ: از زن خواسته می شود تا حد ممکن ناحیه تناسلی را لمس کند تا بتواند بدون درد آن را باز کند. هر روز یک باز کوچک واژن کافی است. هنگامی که او می تواند منطقه اطراف واژن را لمس کند ، به او توصیه می شود لبه های واژن را لمس کرده و باز کند. مرحله بعدی وارد کردن انگشت در واژن است.
یاد بگیرید که نفوذ کنید یا گسترش دهید: در این روش ، زن یاد می گیرد از یک وسیله خاص پلاستیکی یا مخروطی استفاده کند. اگر او بتواند ابزار را بدون درد در واژن وارد کند ، در مرحله بعدی آن را 10 تا 15 دقیقه نگه می دارد تا ماهیچه هایش به فشار بیایند. او سپس از ابزاری بزرگتر استفاده می کند و در نهایت به همسرش می آموزد که چگونه از آن استفاده کند.
هنگامی که زن از دستگاه راحت شد ، به همسرش اجازه می دهد آلت را در نزدیکی مهبل قرار دهد. وقتی در این شرایط کاملاً احساس راحتی می کنند ، می توانند با هم مقاربت کنند. این کار باید بتدریج انجام شود.
مدت زمان درمان موفقیت آمیز واژینیموس به فرد بستگی دارد.
استفاده از جراحی در واژینیموس بسیار نادر است.
هرکسی که نگران واژینیموس است باید در مورد معاینات روزمره با پزشک خود صحبت کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان اختلالات جنسی به دکتر مراجعه کنید. بهشتی Beheshtiyan.ir.