بهترین مکان های گردشگری در تایلند کجاست؟

جاهای دیدنی تایلند؛ از بازارهای شناور تا معابد تاریخی

خیابان های معروف تایلند کدام است؟ از آنجایی که تایلند یکی از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری جهان است، همه می‌دانند که این کشور مکان‌های بسیار زیبا و باشکوهی دارد که در جهان منحصربه‌فرد هستند. سواحل شنی سفید و درختان نخل اولین تصویری است که از تایلند در ذهن بسیاری از افراد شکل می‌گیرد، اما این کشور جنگل‌های استوایی، کوه‌های در مه پوشیده و بناهای تاریخی و باستانی زیادی نیز دارد که حتما باید از آن بازدید کرد.

مقاله پیشنهادی: راهنمای اخذ ویزای تایلند

آبشار تی لا سو

 بزرگ‌ترین و مرتفع‌ترین آبشار در تایلند، آبشار «تی لا سو» (Thi Lo Su) است. این آبشار ۳۰۰ متر ارتفاع دارد و در مسیر ۵۰۰ متری رودخانه مائه کلونگ مسیر آن ادامه می‌یابد. این آبشار در پناهگاه حیات وحش اوم پانگ در استان تاک که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده، واقع شده است. آبشار تی لا سو بزرگ‌ترین آبشار در منطقه است که هم می‌توانید پیاده و هم با قایق به آن برسید؛ البته به آب و هوا و فصل سفر به تایلند بستگی دارد.

دریاچه مصنوعی چیو لان

 پارک ملی کائو سوک در جنوب تایلند قرار دارد و گفته می‌شود قدیمی‌ترین جنگل انبوه مناطق گرم و پر باران همیشه سبز جهان است و برخی ادعا می‌کنند تنوع زیستی این جنگل با تنوع زیستی جنکل آمازون برابری می‌کند. دریاچه مرکزی آن، مساحتی حدود ۱۸۵ کیلومتر مربع را در بر می‌گیرد. این جنگل تنوع زیادی از حیات وحش مثل فیل، ببر، مرغ شاخنوک و مار افعی دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند در مه صبحگاهی با کایاک‌سواری از زیبایی‌های آن دیدن کنند یا اینکه در مسیرهای پیاده‌روی آن، به جست‌و‌جو و کاوش بپردازند. همچنین گردشگران می‌توانند به کمک راهنماها در فعالیت‌هایی مثل کاوش در غارها یا بالا رفتن از ارتفاعات برای یافتن چشم‌اندازهای فوق‌العاده شرکت کنند.

جزیره بون

این جزیره کوچک بخشی از پارک ملی جزیره‌های سیمیلان (Similan Islands National Park) واقع در غرب اقیانوس اندامان است. شما می‌توانید با استفاده از قایق ازمبدا جزیره سیمیلان به این ساحل بروید. خطوط ساحلی و سواحل شنی سفید جزیره بون چشم‌انداز بسیار زیبایی دارند؛ با این حال اصلی‌ترین جاذبه این جزیره زیر آب قرار دارد. آبی که جزیره را محاصره کرده، از نظر تنوع جانوران آبزی بسیار غنی است. از جمله این جانوران دریایی می‌توان به سفره ماهی‌های بزرگ، دال ماهی و چند گونه از کوسه‌ها اشاره کرد.

کوه فو چی فا

 برای رسیدن به این کوه مقدس، از چیانگ رای باید ۲ ساعت به‌سمت شمال رانندگی کنید. کوه فو چی فا در امتدا مرز لائوس قرار دارد. بازدیدکنندگان ابتدا وارد روستای قبیله‌ای می‌شوند که امکاناتی نظیر رستوران و اقامتگاه دارد. از این روستا تا قله کوه ۷۵۰ متر راه است. پیمودن این مسیر دشوار نیست، اما امکان استفاده از وسایل حمل و نقل محلی برای رسیدن به قله نیز وجود دارد. زیبایی بی‌نظیر کوه هنگام طلوع خورشید نفس‌گیر است؛ زمانی که چشم‌اندازی بر دریایی از مه دارد و با ناپدید شدن آن، علفزار زیبا با هزاران گل و سایر جانداران بومی در میان شاخه‌های پرپیچ و خم حوزه رودخانه مکونگ پدیدار می‌شوند. این جاذبه در میان مردم تایلند بسیار محبوب است و معمولا رسم است که کودکان تایلندی هنگام طلوع خورشید ترانه‌های محلی را با لباس محلی بخوانند.

دریاچه زمرد سبز

 جزیره کو فی فی در خلیج مایا، میان زیباترین مناظر زیبای تایلند قرار دارد و در جهان با فیلمی لئوناردو دی کاپریو در سال ۲۰۰۰ در این جزیره بازی کرد(فیلم ساحل)، شناخته شد. با این حال چیزی که برای گردشگران بیشتر از همه جذابیت دارد، پارک ملی دریایی بکر و دست‌نخورده مجمع‌الجزایر آنگ تونگ واقع در خلیج تایلند است؛ ۴۲ جزیره بکر در کنار ساحل جزیره سامویی. دریاچه زمرد سبز در میان محلی‌ها به خلیج طلایی شهرت دارد و یکی از خارق‌العاده‌ترین عجایب طبیعی آنگ تونگ است. این دریاچه که توسط صخره‌های سنگی شگفت‌انگیز احاطه شده، آبی صاف و به رنگ سبز دارد و از طریق کانال‌های آبی زیرزمینی، به دریا متصل است.

پل سو تونگ پائه

این پل باستانی در استان زیبای مائه هونگ سون قرار دارد. حتی مسیری که شما را به این مکان می‌رساند، ارزش بازدید دارد؛ مسیر و منطقه‌ای کوهستانی با راه‌های پرپیچ و خم خلوت در شمال تایلند و مرز میانمار. این پل توسط نسل‌های قبلی روستاییان بومی ساخته شده و از طرف صاحبان مزرعه‌‌های کشت برنج اهدا شده است؛ امروزه نیز مردم محلی برای رفت و آمد در شالیزارهای بزرگ برنج از ین پل استفاده می‌کنند. پل سو تونگ پائه باعث غرور و افتخار مردم محلی است.

دره صخره‌ ای سام فان بوک

این دره کوچک صخره‌ای در روخانه خونگ قرار دارد و از آن به‌عنوان «گرند کنیون تایلند» یاد می‌شود. بهترین زمان بازدید از این جاذبه، فصل بدون بارش از ماه ژانویه تا آوریل است، زمانی که اشکال فرسایش یافته صخره‌ای از زیر سطح آب بیرون می‌آید. در مورد این منطقه خرافات زیادی وجود دارد که از افسانه‌های محلی نشات می‌گیرد. یکی از این خرافات، احترام به سنگی به‌شکل سر سگ است که الهام‌بخش بسیاری از افسانه‌های مربوط به‌شکل‌گیری این دره است.

غار تام لوت

 این غار بزرگ در شمال تایلند زمانی متعلق به یک قبیله باستانی به نام «قبیله لاوا» (Lawa tribe) بوده است. باستان‌شناسان در این ممجموعه ظروف سفالی و تابوت‌های چوبی کنده‌کاری شده کشف کرده‌اند. از طریق رودخانه نام لانگ و با استفاده از قایق‌هایی که از چوب خیزران ساخته شده، به این غار بروید. بازدیدکنندگان می‌توانند از قنات‌های سحرآمیز طبیعی در میان ساختارهای استالاکتیتی و استالاگمیت و حفره‌های عظیم و شبح‌وار دیدن کنند.

ساحل آئو کائو کوای

این ساحل یکی از بکرترین و خلوت‌ترین سواحل تایلند است و با نام خلیج بوفالو نیز شناخته می‌شود. در کنار زیبایی منحصربه‌فرد دریای آندامان، می‌توانید از جنگل‌های حرا که در نزدیکی این ساحل قرار دارد، بازدید کنید. این ساحل یکی از دو ساحل جزیره کوچک پایام است. اینجا برای کسانی مناسب است که می‌خواهند از ازدحام گردشگران به دور باشند و لحظاتی پر از آرامش و مکانی بکر و دست‌نخورده را تجربه کنند.

وه خائو نگون ناک

 از این کوه با نام «Dragon Crest» نیز یاد می‌شود و با نیم ساعت رانندگی به‌سمت شمال استان کرابی به این منطقه زیبا می‌رسید. برای اینکه از مسیر پیاده‌روی طبیعی تپه هانگ ناک به قله کوه برسید، باید مسیر ۳٫۷ کیلومتری را طی کنید و در این مسیر ممی‌توانید از چشم‌اندازهای فوق‌العاده و آبشارهایی که در جنگل وجود دارد، لذت ببرید. قله کوه ۵۶۵ متر از سطح دریا بلندتر است و بازدیدکنندگانی که به قله می‌رسند، چشم‌اندازی فوق‌العاده از زمین‌های اطراف و دریا را به تماشا می‌نشینند.

هتل میلینیوم هیلتون بانکوک

 در حالی که بسیاری از زیباترین و منحصر به فردترین جاذبه‌های گردشگری تایلند در مناطق طبیعی قرار دارد، در مناطق شهری نیز جاهایی وجود دارد که می‌تواند به همان اندازه جذاب است. این هتل استخرها و بارهایی در پشت بام دارند که چشم‌اندازی زیبا به شهر دارد و می‌توانید از تماشای رودخانه چائو پرایا و پارک لومپینی (Lumphini) نیز لذت ببرید.

چشم‌ انداز جزیره نانگ یوان

 این جزیره از جزیره خواهر خود، یعنی جزیره تائو فاصله کمی دارد. جزیره نانگ یوان متشکل از ۳ بخش است که توسط ساحل به هم متصل شده‌اند. خود جزایر حاصل فوران آتشفشان صخره‌ای و باستانی است و زندگی دریایی و تنوع زیستی غنی از گونه‌های مرجانی دارد و برای اسنورکلینگ و غواصی اسکوبا در جهان مشهور است. بعد از گشت‌وگذار و استراحت ر ساحل، با ۱۵ دقیقه پیاده‌روی، می‌توانید به ارتفاعات برسید و چشم‌اندازی ۳۶۰ درجه از ساحل پایین و جزیره تائو را به تماشا بنشینید.

پارک طبیعت فیل

 مرکز این پارک در چیانگ مای قرار دارد و شعبه‌های جدید آن در پوکت و کوه ساموئی نیز افتتاح شده است. این پناهگاه حیات وحش خانه تعدادی فیل شاد و بازیگوش است که آن‌ها را از شرایط زندگی قبلی‌شان (اسارت و استفاده از آن‌ها در صنعت گردشگری) نجات داده‌اند. کارکنان متخصص این پارک به گردشگران آموزش می‌دهند که چگونه از فیل‌ها استفاده و با آن‌ها رفتار کنند. این فیل‌ها در محیطی طبیعی نگهداری می‌شوند و می‌توانید حمام کردن، بازی و البته غذا خوردن‌شان را مشاهده کنید. این پناهگاه از دهه ۱۹۹۰ یعنی از زمان بازگشایی‌اش از فیل‌های زیادی حفاظت کرده است.

پارک فانوم رانگ

این معبد هندی در دامنه یک آتشفشان خاموش قرار دارد و گفته می‌شود مدل اولیه مجموعه مشهور انگکور وات در نزدیکی سیم ریپ واقع در کامبوج بوده است. قدمت این بنا به قرن ۱۰ میلادی می‌رسد، زمانی که امپراتوری خمر بر گسترش مرزهای امروزی تایلند تاثیر گذاشت. اداره هنرهای زیبای تایلند بیش از ۱۷ سال به مرمت و بازسازی این مجموعه پرداخت.

مو هین خائو

طبق افسانه‌های محلی، زمانی که برای اولین بار انسان‌ها در منطقه چایاپوم سکونت یافتند، برق سفیدی از این پنج صخره ظاهر شد. این سازه‌های مخروطی شکل از ترکیب ماسه سنگ و مواد معدنی دیگر تشکیل شده‌اند و از آن‌ها با عنوان «استون هنج تایلند» یاد می‌شود.

کاخ بزرگ و معبد پراکائو

کاخ بزرگ و معبد پراکائو هر دو در مجاورت رودخانه چائو پرایا قرار دارند. این کاخ در نزدیکی رود ساخته شده تا بهتر بتوان در حمله‌های احتمالی از آن دفاع کرد. ساخت کاخ بزرگ در سال ۱۷۸۲ آغاز شد و تا اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی به اتمام نرسید. هیچ یک از اعضای خاندان سلطنتی تا سال ۱۹۲۵ در این کاخ زندگی نکردند. امروزه این کاخ یکی از بزرگ‌ترین جاذبه‌های توریستی شهر است. کاخ بزرگ یکی از پربازدیدترین جاذبه‌های دنیا است و سالانه حدود ۸ میلیون توریست از آن بازدید می‌کنند. معبد پراکائو نیز در همین نزدیکی قرار دارد. آن را با نام معبد بودای زمردین هم می‌شناسند.