ایا مرد میتواند زن را غیابی طلاق دهد

بله، مرد می تواند زن را به صورت غیابی طلاق دهد، اما این اقدام مشروط به رعایت دقیق شرایط و تشریفات قانونی پیچیده ای است که در قانون مدنی و آیین دادرسی مدنی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی شده اند. طلاق غیابی از طرف مرد زمانی محقق می شود که مرد دادخواست طلاق را ثبت کند و زن یا وکیل قانونی او در هیچ یک از مراحل دادرسی در دادگاه خانواده حاضر نشود و لایحه دفاعیه ای نیز تقدیم نکند، به شرطی که ابلاغ اوراق قضایی به زن به صورت قانونی و نه لزوماً واقعی صورت گرفته باشد. این فرآیند حقوقی، ابعاد گسترده ای دارد که آگاهی از جزئیات آن برای هر دو طرف دعوا حیاتی است.

طلاق به عنوان یکی از مهم ترین وقایع حقوقی در زندگی مشترک، همواره با چالش ها و پیچیدگی های خاص خود همراه است. زمانی که یکی از زوجین در دسترس نباشد یا از فرآیند دادرسی مطلع نگردد، مفهوم «طلاق غیابی» مطرح می شود. این نوع طلاق، به ویژه از طرف مرد، دارای قواعد و ضوابط منحصربه فردی است که درک صحیح آن ها برای جلوگیری از تضییع حقوق طرفین و اطمینان از صحت و اعتبار حکم صادره، ضروری است. قانونگذار ایران، حق طلاق را اصالتاً به مرد اعطا کرده است؛ با این حال، اعمال این حق در شرایط غیابی، مستلزم رعایت دقیق مقررات مربوط به ابلاغ، حضور در دادگاه و تأمین حقوق مالی زوجه است. در ادامه، به تشریح جامع و دقیق تمامی ابعاد طلاق غیابی از سوی مرد، شرایط، مراحل، حقوق مالی زن و چالش های حقوقی مربوطه خواهیم پرداخت تا مخاطبین عزیز درک کاملی از این موضوع مهم حقوقی پیدا کنند.

درک مفهوم «رای غیابی» در دعاوی طلاق

پیش از ورود به جزئیات طلاق غیابی از طرف مرد، لازم است مفهوم دقیق «رای غیابی» در نظام حقوقی ایران تبیین شود. این اصطلاح، بنیادی ترین رکن در فرآیند طلاق غیابی است و فهم آن، کلید درک شرایط بعدی را فراهم می آورد.

رای غیابی چیست؟

طبق ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی، رای غیابی در صورتی صادر می شود که خوانده یا وکیل او در هیچ یک از جلسات دادرسی حاضر نشده باشد و به صورت کتبی نیز دفاع یا لایحه ای به دادگاه تقدیم نکرده باشد. مهم تر از آن، برای صدور یک رأی غیابی، ابلاغ اخطاریه و اوراق قضایی به خوانده باید به صورت «قانونی» باشد نه «واقعی». این تمایز در ابلاغ، از اهمیت بالایی برخوردار است.

تفاوت ابلاغ قانونی و ابلاغ واقعی

• ابلاغ واقعی: به ابلاغی گفته می شود که اخطاریه یا اوراق قضایی مستقیماً به شخص خوانده یا وکیل قانونی او تحویل داده شود و ایشان با امضای رسید، دریافت اوراق را تأیید کند.
• ابلاغ قانونی: به ابلاغی گفته می شود که اوراق قضایی به دلیل عدم حضور خوانده در نشانی اعلامی، به یکی از اعضای خانواده او یا مأمور ابلاغ در محل اقامت یا کار تحویل داده شود، یا اینکه در صورت عدم امکان تحویل، به صورت چاپی در محل نصب گردد و یا در روزنامه کثیرالانتشار آگهی شود. در این حالت، فرض بر این است که خوانده از محتوای اوراق مطلع شده است، حتی اگر واقعاً اطلاعی از آن نداشته باشد.

بنابراین، برای صدور حکم طلاق غیابی علیه زن، شرط اساسی این است که ابلاغ دادخواست و اوراق مربوط به دادرسی به زوجه به صورت قانونی انجام شده باشد و او یا وکیلش در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و لایحه دفاعیه ای نیز ارائه نکرده باشند.

طلاق غیابی از طرف مرد چه زمانی اتفاق می افتد؟

طلاق غیابی از طرف مرد زمانی محقق می شود که مرد (خواهان) دادخواست طلاق را ثبت نماید و تمام مراحل قانونی ابلاغ به زن (خوانده) به صورت قانونی انجام شده باشد، اما زن یا وکیل وی، با وجود فرصت های قانونی، نه در هیچ جلسه ای حاضر شده باشند و نه لایحه ای دفاعیه ای تقدیم دادگاه کرده باشند. در این صورت، دادگاه بر اساس دلایل و مستندات ارائه شده توسط مرد، حکم طلاق غیابی را صادر خواهد کرد.

شرایط و الزامات طلاق غیابی از طرف مرد

اگرچه بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، حق طلاق اصالتاً با مرد است و او می تواند هر زمان که بخواهد همسر خود را طلاق دهد، اما این حق مطلق نیست و در شرایط طلاق غیابی، رعایت پاره ای از الزامات قانونی ضروری است.

حق طلاق مرد در قانون (ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی)

ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی تصریح می کند: «مرد می تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد.» این ماده، مبنای اصلی حق طلاق برای مرد در نظام حقوقی ایران است. با این حال، رویه قضایی و قوانین بعدی، شروطی را برای اعمال این حق تعیین کرده اند، به ویژه در مواردی که طلاق به صورت غیابی صورت می گیرد. از جمله مهم ترین این شروط، لزوم تأمین حقوق مالی زوجه است.

مهمترین شرط: پرداخت کامل حقوق مالی زوجه

یکی از اساسی ترین و مهم ترین شروط برای صدور و ثبت طلاق غیابی از طرف مرد، تأمین و پرداخت تمامی حقوق مالی زن است. دادگاه، قبل از صدور حکم طلاق یا ثبت نهایی آن، مرد را ملزم به پرداخت یا تعیین تکلیف این حقوق می کند:

1. مهریه: مهریه، از مهم ترین حقوق مالی زن است که مرد باید آن را به صورت کامل پرداخت کند. اگر مرد توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند درخواست اعسار و تقسیط مهریه را به دادگاه ارائه دهد.
2. نفقه: مرد موظف به پرداخت نفقه ایام گذشته (در صورت عدم پرداخت) و نفقه ایام عده (پس از طلاق) است. دادگاه مبلغ نفقه را بر اساس وضعیت زن، شئون خانوادگی و توانایی مرد تعیین می کند.
3. اجرت المثل ایام زندگی مشترک: در صورتی که زن در طول زندگی مشترک کارهایی را انجام داده باشد که شرعاً بر عهده او نبوده و قصد تبرع نیز نداشته باشد (یعنی قصد کمک و خیرخواهی مجانی نداشته باشد)، می تواند اجرت المثل کارهای انجام شده را مطالبه کند. دادگاه بر اساس نظر کارشناس، میزان آن را تعیین می نماید.
4. نحله (هدیه طلاق): اگر دادگاه نتواند اجرت المثل را محاسبه کند، با توجه به سنوات زندگی مشترک و نوع کارهایی که زوجه انجام داده است، مبلغی را به عنوان نحله برای زن تعیین می کند.
5. تنصیف دارایی (تقسیم اموال): اگر در سند ازدواج، شرط تنصیف اموال (شرط نصف شدن دارایی های به دست آمده در طول زندگی مشترک) درج شده باشد، و مرد بدون دلیل موجه درخواست طلاق دهد، مکلف است تا نصف اموالی را که در ایام زناشویی به دست آورده، به زن منتقل کند.

عدم توانایی مرد در پرداخت این حقوق، می تواند مانع از صدور حکم طلاق یا به تعویق افتادن ثبت آن شود. دادگاه در این موارد به دقت بررسی می کند تا حقوق زن تضییع نگردد.

ضرورت اخذ گواهی عدم امکان سازش

صرف نظر از اینکه طلاق غیابی باشد یا حضوری، مرد پیش از ثبت رسمی طلاق، باید از دادگاه «گواهی عدم امکان سازش» را دریافت نماید. این گواهی به معنای اتمام مراحل قانونی و عدم امکان ادامه زندگی مشترک است و بدون آن، دفترخانه های ثبت طلاق اجازه ثبت رسمی طلاق را نخواهند داشت.

نقش «مشاوره خانواده» در طلاق غیابی مرد

مطابق قانون حمایت خانواده، قبل از هرگونه اقدام به طلاق، ارجاع زوجین به مراکز مشاوره خانواده الزامی است. حتی در طلاق غیابی از طرف مرد نیز این شرط پابرجاست. هدف از این جلسات، تلاش برای سازش و حفظ کیان خانواده است. گزارش مرکز مشاوره به دادگاه ارائه می شود و در روند تصمیم گیری دادگاه مؤثر خواهد بود. در صورت عدم حضور زوجه در جلسات مشاوره، مرد باید این مراحل را طی کند و گزارش عدم امکان سازش و عدم حضور زوجه را به دادگاه ارائه دهد.

مراحل گام به گام طلاق غیابی از طرف مرد

فرآیند طلاق غیابی از طرف مرد، دارای مراحل قانونی مشخصی است که باید به دقت طی شود. هر مرحله، شرایط و الزامات خاص خود را دارد که رعایت آن ها برای اعتبار حکم طلاق ضروری است.

مرحله اول: ثبت دادخواست طلاق

مرد (یا وکیل قانونی او) باید با مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست طلاق را ثبت نماید. در این دادخواست، خواهان (مرد) باید مشخصات کامل خود و خوانده (زن)، نشانی آخرین محل اقامت زوجه، و دلایل درخواست طلاق را ذکر کند. ارائه مستنداتی مانند عقدنامه رسمی، شناسنامه و کارت ملی الزامی است.

مرحله دوم: ابلاغ اوراق قضایی به زوجه

پس از ثبت دادخواست، اوراق قضایی شامل دادخواست طلاق و ضمائم آن، به نشانی اعلامی زوجه ارسال می شود. در طلاق غیابی، اهمیت این مرحله دوچندان است. ابلاغ باید به صورت «قانونی» صورت گیرد. یعنی اگر زن در نشانی اعلامی حضور نداشته باشد، اوراق به یکی از بستگان وی یا مأمور ابلاغ تحویل داده می شود یا در محل نصب می گردد. اگر نشانی زن نامعلوم باشد، دادگاه می تواند دستور آگهی در روزنامه کثیرالانتشار را صادر کند. عدم حضور زوجه و عدم ارائه لایحه دفاعیه پس از ابلاغ قانونی، زمینه را برای صدور رای غیابی فراهم می آورد.

مرحله سوم: جلسات رسیدگی دادگاه

مرد (یا وکیلش) باید در جلسات دادگاه حضور یابد و دلایل خود را برای طلاق ارائه دهد. دادگاه نیز در این جلسات، به بررسی ادله و مستندات می پردازد و در صورت لزوم، دستور ارجاع به کارشناسی برای تعیین حقوق مالی زن یا مرکز مشاوره خانواده را صادر می کند. غیبت زن در تمامی این جلسات، پس از ابلاغ صحیح و قانونی، به معنای عدم دفاع او تلقی می شود و بر صدور رای غیابی مؤثر است.

مرحله چهارم: صدور رای طلاق غیابی

پس از طی مراحل دادرسی، ارائه گزارش مراکز مشاوره و تأمین شرایط قانونی، دادگاه در صورت احراز عدم حضور زوجه و ابلاغ قانونی، حکم طلاق را به صورت غیابی صادر می کند. در این حکم، دادگاه به تعیین تکلیف تمامی حقوق مالی زن (مهریه، نفقه، اجرت المثل، نحله و در صورت لزوم تنصیف اموال) می پردازد و پرداخت آن ها را برای ثبت طلاق الزامی می کند.

تأمین تمامی حقوق مالی زن، حتی در طلاق غیابی، پیش شرط اساسی برای ثبت رسمی طلاق است و دادگاه بر این امر تأکید جدی دارد.

مرحله پنجم: مهلت واخواهی زوجه

رای غیابی دادگاه، قابل اعتراض است. زوجه یا وکیل او، از تاریخ «ابلاغ واقعی» رای یا «اطلاع از رای» (هر کدام که زودتر باشد)، به مدت ۲۰ روز فرصت دارند تا به رای صادره «واخواهی» کنند. واخواهی به معنای اعتراض به رای غیابی در همان دادگاه صادرکننده رای است و منجر به تجدید نظر در پرونده و رسیدگی مجدد با حضور طرفین می شود. در صورت واخواهی، رای غیابی به حالت تعلیق درآمده و دادگاه مجدداً با حضور طرفین به پرونده رسیدگی می کند.

مرحله ششم: مهلت تجدیدنظر و فرجام خواهی

پس از انقضای مهلت واخواهی (در صورت عدم واخواهی) یا پس از صدور رای مجدد در مرحله واخواهی (که دیگر غیابی نخواهد بود)، طرفین به مدت ۲۰ روز فرصت دارند تا به رای صادره در دادگاه تجدیدنظر استان اعتراض کنند. در مراحل بعدی و در شرایط خاص قانونی، امکان فرجام خواهی از دیوان عالی کشور نیز به مدت ۲۰ روز وجود دارد. این مراحل، اطمینان از صحت و عدالت حکم را فراهم می آورند.

مرحله هفتم: ثبت طلاق در دفترخانه

پس از قطعیت حکم طلاق (یعنی اتمام تمامی مراحل واخواهی، تجدیدنظر و فرجام خواهی) و در صورت اخذ «گواهی عدم امکان سازش» از دادگاه، مرد می تواند با مراجعه به دفترخانه رسمی ثبت طلاق، نسبت به ثبت رسمی طلاق اقدام کند. در این مرحله، باید تمامی حقوق مالی زوجه که در حکم دادگاه قید شده، تأمین شده باشد یا ترتیب پرداخت آن ها به صورت قانونی فراهم شده باشد. در غیر این صورت، دفترخانه اجازه ثبت طلاق را ندارد.

آیا امکان ثبت نشدن طلاق غیابی در شناسنامه وجود دارد؟

تنها در یک حالت قانونی، امکان ثبت نشدن طلاق در شناسنامه وجود دارد: اگر زن غیر مدخوله باشد (یعنی رابطه زناشویی برقرار نشده باشد). در این صورت، با درخواست زن، مشخصات طلاق در شناسنامه او درج نمی شود و صرفاً با ارجاع به سند ازدواج و حکم طلاق، قابل استعلام خواهد بود.

حقوق و تکالیف زن در مواجهه با طلاق غیابی مرد

زنان در مواجهه با طلاق غیابی از طرف همسر، دارای حقوق قانونی مشخصی هستند که آگاهی از آن ها برای دفاع از خود و جلوگیری از تضییع حقوقشان، بسیار حیاتی است.

حق واخواهی (اعتراض به رای غیابی)

همانطور که قبلاً ذکر شد، مهم ترین حق زن پس از صدور حکم طلاق غیابی، حق واخواهی است. زن می تواند ظرف مدت ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ واقعی رای یا اطلاع از آن، به دادگاه صادرکننده حکم مراجعه کرده و درخواست واخواهی نماید. در دادخواست واخواهی، زن می تواند دلایل عدم حضور خود و اعتراض به حکم را مطرح کرده و ضمن آن، تمامی حقوق مالی خود را نیز مطالبه کند. این فرآیند، فرصتی دوباره برای رسیدگی عادلانه با حضور هر دو طرف فراهم می آورد.

حقوق مالی زن در طلاق غیابی

تأکید می شود که طلاق غیابی به هیچ وجه موجب تضییع حقوق مالی زن نمی شود. تمامی حقوق مالی زوجه از جمله:

• مهریه: به صورت کامل، چه به صورت نقد و چه از طریق تقسیط (در صورت اعسار مرد)، باید پرداخت شود.
• نفقه: شامل نفقه معوقه و نفقه ایام عده.
• اجرت المثل ایام زندگی مشترک و نحله: بر اساس نظر کارشناس یا تشخیص دادگاه.
• تنصیف اموال: در صورت وجود شرط در عقدنامه و احراز شرایط قانونی.

این حقوق باید توسط مرد تأمین و پرداخت شوند تا امکان ثبت رسمی طلاق فراهم گردد. در صورتی که مرد از پرداخت این حقوق امتناع کند، زن می تواند از طریق اجرای احکام دادگاه، نسبت به مطالبه و وصول آن ها اقدام نماید.

عده طلاق غیابی

عده طلاق، دوره ای است که زن پس از طلاق باید آن را نگه دارد. مدت زمان عده بسته به نوع طلاق و وضعیت زن متفاوت است:

• عده طلاق رجعی: سه طُهر (سه پاکی از عادت ماهانه) یا سه ماه و ۱۰ روز (برای زنانی که عادت ماهانه نمی شوند).
• عده طلاق بائن: طلاق بائن، عده ندارد (مانند طلاق قبل از نزدیکی) یا در مواردی عده آن متفاوت است (مانند طلاق خلع و مبارات که در صورت رجوع زن به بذل، به رجعی تبدیل می شود).
• عده وفات: در صورتی که طلاق غیابی پس از فوت مرد صادر شود، زن باید عده وفات (چهار ماه و ده روز) نگه دارد.
• بارداری: اگر زن در زمان طلاق باردار باشد، عده او تا زمان وضع حمل است.

در طلاق غیابی، مبدأ محاسبه عده از تاریخ قطعیت حکم طلاق و اطلاع زن از آن می باشد.

نکات کلیدی، چالش ها و مسائل خاص

طلاق غیابی، فراتر از مراحل معمول طلاق، دارای ظرایف و چالش های خاصی است که آگاهی از آن ها برای مدیریت صحیح پرونده ضروری است.

مدت زمان کلی فرآیند طلاق غیابی از طرف مرد

یکی از پرسش های رایج، در مورد مدت زمان طلاق غیابی است. نمی توان زمان دقیقی برای این فرآیند تعیین کرد، زیرا به عوامل متعددی بستگی دارد. این عوامل شامل سرعت ابلاغ اوراق، تعداد جلسات دادگاه، پیچیدگی پرونده های مالی، احتمال واخواهی و تجدیدنظر، و حجم کاری دادگاه ها می شود. به طور معمول، به دلیل مراحل اضافی ابلاغ و اعتراض، طلاق غیابی می تواند طولانی تر از طلاق حضوری باشد و گاهی چندین ماه تا بیش از یک سال به طول انجامد.

طلاق غیابی مرد برای ایرانیان مقیم خارج از کشور

بر اساس قوانین ایران، احوال شخصیه (از جمله طلاق) ایرانیان مقیم خارج از کشور، تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران است. اگر مردی مقیم خارج از کشور باشد و بخواهد همسر خود را غیابی طلاق دهد، باید به دادگاه خانواده ایران مراجعه کند. صلاحیت دادگاه در این موارد به شرح زیر است:

• اگر هر دو زوج در خارج از کشور مقیم باشند، دادگاه شهرستان تهران صلاحیت رسیدگی دارد.
• اگر یکی از زوجین مقیم ایران باشد یا اقامت موقت در ایران داشته باشد، دادگاه محل سکونت همان فرد صالح به رسیدگی است.

ثبت طلاق صادره در خارج از کشور نیز، مستلزم تأیید آن در محاکم ایران و رعایت موازین شرعی و قانونی است. عدم تأیید رسمی طلاق خارجی در ایران می تواند منجر به مشکلات حقوقی جدی، از جمله اتهام «زنا» در صورت ازدواج مجدد زن، شود.

معایب و مشکلات احتمالی طلاق غیابی برای مرد

اگرچه مرد حق طلاق دارد، اما طلاق غیابی می تواند چالش هایی را برای او نیز ایجاد کند:

• طولانی تر شدن فرآیند: به دلیل نیاز به ابلاغ قانونی و مهلت های واخواهی و تجدیدنظر، فرآیند ممکن است زمان برتر باشد.
• چالش در تأمین حقوق مالی: در صورت عدم دسترسی به زن یا عدم همکاری او، تعیین و پرداخت حقوق مالی ممکن است پیچیده تر شود.
• نیاز به پیگیری دقیق حقوقی: برای اطمینان از صحت ابلاغ و طی مراحل قانونی، نیاز به پیگیری مستمر و گاهی کمک وکیل متخصص است.
• احتمال واخواهی و رد حکم: اگر زن اثبات کند که ابلاغ به او به درستی صورت نگرفته یا از رای مطلع نبوده، امکان ابطال رای غیابی وجود دارد.

ابطال رای طلاق غیابی در چه صورت امکان پذیر است؟

رای طلاق غیابی در موارد زیر می تواند ابطال شود:

• واخواهی زوجه: اگر زوجه ظرف مهلت قانونی (۲۰ روز) به رای غیابی اعتراض کند و دلایل موجهی برای عدم حضور خود ارائه دهد، دادگاه مجدداً به پرونده رسیدگی می کند و ممکن است رای قبلی ابطال شود.
• اثبات اطلاع واقعی زوجه: اگر ثابت شود که زوجه در واقع از حکم دادگاه مطلع بوده است اما به دلیل موجهی نتوانسته در جلسات حاضر شود، دادگاه ممکن است رای را ابطال کند.
• رجوع مرد در طلاق رجعی: اگر طلاق از نوع رجعی باشد و مرد در ایام عده به زن رجوع کند، حکم طلاق خود به خود باطل می شود.

تفاوت طلاق غیابی با طلاق توافقی و طلاق از طرف زن

مهم است که تفاوت های اساسی طلاق غیابی را با سایر انواع طلاق بدانیم:

• طلاق توافقی: در این نوع طلاق، زوجین با توافق کامل بر سر تمامی حقوق مالی و غیرمالی، درخواست طلاق مشترک را به دادگاه ارائه می دهند. سرعت فرآیند بالا و کمترین تنش را دارد.
• طلاق از طرف زن: زن تنها در شرایط خاصی (مانند عسر و حرج، شرط ضمن عقد، وکالت در طلاق، غیبت طولانی مرد) می تواند درخواست طلاق دهد و باید دلایل محکمه پسندی به دادگاه ارائه کند.
• طلاق غیابی از طرف مرد: مرد به دلیل حق اصیل طلاق می تواند این درخواست را داشته باشد، اما مشروط به رعایت ابلاغ قانونی و تأمین حقوق مالی زوجه، بدون حضور او در دادگاه.

سوالات متداول

سوالات متداول

آیا مرد برای طلاق غیابی به دلیل نیاز دارد؟

خیر، بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، مرد برای اعمال حق طلاق خود نیازی به ارائه دلیل محکمه پسند ندارد. این حق اصالتاً به او اعطا شده است. اما در عمل، دادگاه ها مرد را ملزم به پرداخت تمامی حقوق مالی زن می کنند که همین امر می تواند فرآیند را برای مرد چالش برانگیز کند.

مهلت اعتراض زن به طلاق غیابی چقدر است؟

زن یا وکیل او، از تاریخ ابلاغ واقعی رای یا اطلاع از آن (هر کدام که زودتر باشد)، به مدت ۲۰ روز فرصت دارند تا به حکم طلاق غیابی اعتراض (واخواهی) کنند. پس از آن، مهلت تجدیدنظر و در مراحل بعدی فرجام خواهی نیز وجود دارد.

اگر مرد اموال نداشته باشد، آیا می تواند غیابی طلاق دهد؟

بله، مرد می تواند درخواست طلاق غیابی را ثبت کند، حتی اگر اموال کافی برای پرداخت مهریه و سایر حقوق مالی زن را نداشته باشد. در این صورت، او باید درخواست اعسار (عدم توانایی مالی) از پرداخت یکجای حقوق مالی را به دادگاه ارائه دهد. دادگاه پس از بررسی، حکم به تقسیط مهریه و سایر دیون صادر خواهد کرد. با این حال، تا زمان تعیین تکلیف نهایی حقوق مالی، ثبت رسمی طلاق ممکن نخواهد بود.

آیا بدون وکیل می توان طلاق غیابی را انجام داد؟

از نظر قانونی، امکان پیگیری پرونده طلاق غیابی بدون وکیل برای مرد وجود دارد. اما با توجه به پیچیدگی های حقوقی مربوط به ابلاغ قانونی، تأمین حقوق مالی زوجه، و احتمال واخواهی زن، حضور یک وکیل متخصص خانواده به شدت توصیه می شود. وکیل می تواند تمامی مراحل را با دقت و سرعت بیشتری پیش ببرد و از بروز اشتباهات حقوقی جلوگیری کند.

چه مواردی باعث می شود دادگاه درخواست طلاق غیابی مرد را رد کند؟

دادگاه درخواست طلاق غیابی مرد را در صورتی رد می کند که:

• مدارک هویتی یا مستندات دادخواست ناقص باشد.
• مراحل ابلاغ قانونی به درستی و مطابق با قانون صورت نگرفته باشد.
• مرد حقوق مالی زوجه را تأمین نکرده باشد و درخواست اعسار او نیز مورد پذیرش قرار نگیرد یا شرایط پرداخت تقسیطی را فراهم نکند.
• گزارش مرکز مشاوره خانواده به دادگاه ارائه نشده باشد.

آیا طلاق غیابی می تواند رجعی باشد؟

بله، طلاق غیابی نیز می تواند از نوع رجعی باشد. اگر طلاق صادر شده از طرف مرد، از نوع رجعی باشد، مرد در طول ایام عده حق رجوع به همسر خود را دارد. در صورت رجوع مرد به زن در ایام عده، حکم طلاق باطل شده و رابطه زوجیت مجدداً برقرار می شود.

نتیجه گیری

طلاق غیابی از طرف مرد، یک فرآیند حقوقی پیچیده و زمان بر است که مستلزم رعایت دقیق قوانین و تشریفات خاصی است. اگرچه مرد بر اساس قانون مدنی، حق طلاق را داراست، اما اعمال این حق در شرایط غیابی، بدون رعایت حقوق مالی زن و مراحل قانونی ابلاغ و دادرسی، ممکن نیست. تأمین مهریه، نفقه، اجرت المثل و در صورت لزوم نحله و تنصیف اموال، از شروط اساسی برای نهایی شدن این نوع طلاق است. همچنین، زن نیز از حق واخواهی و اعتراض به حکم غیابی برخوردار است که فرصتی دوباره برای دفاع از حقوق او فراهم می آورد.

با توجه به ظرایف و پیچیدگی های حقوقی موجود، و همچنین اهمیت موضوع در زندگی افراد، اکیداً توصیه می شود که پیش از هرگونه اقدامی در زمینه طلاق غیابی، با یک وکیل متخصص خانواده مشورت نمایید. وکیل با اشراف کامل به قوانین و رویه قضایی، می تواند شما را در تمامی مراحل راهنمایی کرده و از تضییع حقوق شما جلوگیری کند. برای دریافت مشاوره حقوقی تخصصی در زمینه طلاق غیابی و سایر دعاوی خانواده، می توانید با کارشناسان حقوقی ما تماس حاصل فرمایید.