صفر تا صد حقوق زن در طلاق توافقی (راهنمای جامع)
در طلاق توافقی حق زن چیست
در طلاق توافقی، حقوق زن شامل تمامی موارد مالی نظیر مهریه، نفقه، اجرت المثل، نحله و استرداد جهیزیه است که بر اساس توافق طرفین و مصلحت فرزندان (در خصوص حضانت و نفقه) تعیین می گردد.
طلاق توافقی، رویکردی است که زوجین با رضایت و همکاری متقابل، به زندگی مشترک خود پایان می دهند. این روش، برخلاف طلاق یک طرفه، بر پایه گفت وگو و مصالحه بنا شده است و می تواند فرآیند جدایی را با کمترین تنش و آسیب های روحی و مالی به سرانجام برساند. با این حال، آگاهی دقیق از حقوق قانونی در این مسیر برای زنان از اهمیت بسزایی برخوردار است تا اطمینان حاصل شود که توافقات صورت گرفته، عادلانه و در راستای حفظ کامل منافع آن ها است. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع و تخصصی، با هدف توانمندسازی زنان برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه در فرآیند طلاق توافقی و حفظ تمامی حقوق مالی و غیرمالی شان تدوین شده است.
طلاق توافقی چیست و چرا آگاهی از حقوق زن در آن حیاتی است؟
طلاق توافقی به نوعی از طلاق اطلاق می شود که زوجین با توافق کامل و رضایت هر دو طرف، تصمیم به جدایی می گیرند و در خصوص تمامی مسائل مرتبط با آن، شامل حقوق مالی و غیرمالی، حضانت و ملاقات فرزندان و سایر جزئیات، به تفاهم می رسند. ارکان اصلی این نوع طلاق بر رضایت زوجین و تنظیم یک توافق نامه جامع و دقیق استوار است.
در این فرآیند، نقش توافق بر تمامی مسائل حیاتی است؛ چرا که اصولاً هر آنچه زوجین بر سر آن توافق کنند، مبنای صدور رأی طلاق توسط دادگاه قرار خواهد گرفت. این شرایط، هم می تواند به نفع زن باشد که با آگاهی کامل از حقوق خود، توافقات مطلوبی را به دست آورد و هم می تواند در صورت عدم اطلاع یا فشار، منجر به تضییع حقوق وی گردد. از این رو، آگاهی از تمامی ابعاد حقوقی و نکات کلیدی، به زن کمک می کند تا از حقوق خود دفاع کرده و توافقی منصفانه و پایدار را تضمین کند.
آگاهی از تمامی ابعاد حقوقی و نکات کلیدی، به زن کمک می کند تا از حقوق خود دفاع کرده و توافقی منصفانه و پایدار را تضمین کند.
حقوق مالی زن در طلاق توافقی – ابعاد و نحوه مصالحه
یکی از مهم ترین بخش ها در فرآیند طلاق توافقی، تعیین تکلیف حقوق مالی زن است. این حقوق، که شامل مهریه، نفقه، اجرت المثل، نحله، جهیزیه و شرط تنصیف اموال می شود، اساس حمایت های قانونی از زن در دوران پس از جدایی را تشکیل می دهد. نحوه مصالحه و درج دقیق این موارد در توافق نامه طلاق، تاثیر مستقیمی بر آینده مالی زن خواهد داشت.
مهریه: حق مسلم زن در ازدواج
مهریه، مالی است که به هنگام عقد نکاح، مرد متعهد به پرداخت آن به زن می شود و زن از همان لحظه عقد، مالک آن محسوب می گردد. این حق می تواند به دو صورت «عندالمطالبه» (که زن هر زمان اراده کند می تواند آن را مطالبه کند) یا «عندالاستطاعه» (که مطالبه آن منوط به اثبات توانایی مالی مرد است) در عقدنامه قید شود.
در طلاق توافقی، زن و مرد می توانند در خصوص مهریه به یکی از روش های زیر به توافق برسند:
- مطالبه کامل مهریه: زن می تواند تمامی مهریه خود را به صورت نقدی یا اقساطی (بر اساس توافق) از مرد مطالبه کند.
- بخشش بخشی یا کل مهریه (فدیه): زن ممکن است در ازای جلب رضایت مرد به طلاق یا دستیابی به شرایط مطلوب تر در سایر حقوق (مانند حضانت فرزند)، از بخشی یا تمام مهریه خود صرف نظر کند. این بخشش باید با رضایت کامل زن صورت گیرد و در قالب «ابراء ذمه» (بدهکار کردن مرد) یا «اقباض» (دریافت مهریه و بخشش آن) در توافق نامه ذکر شود.
- تهاتر مهریه با سایر حقوق یا اموال: طرفین می توانند توافق کنند که مهریه با مال دیگری (مانند یک واحد مسکونی یا خودرو) یا با سایر حقوق مالی تهاتر شود.
اهمیت دارد که تمامی جزئیات مربوط به مهریه، از جمله میزان، نحوه و زمان پرداخت یا بخشش آن، به صورت دقیق و صریح در توافق نامه طلاق قید شود تا از بروز هرگونه ابهام یا اختلاف در آینده جلوگیری به عمل آید.
نفقه: تأمین مایحتاج در دوران زوجیت و عده
نفقه، شامل کلیه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن، از قبیل مسکن، پوشاک، غذا، اثاث منزل و هزینه های درمانی است. این حق در طول زندگی مشترک بر عهده مرد است. در طلاق توافقی، دو نوع نفقه مطرح می شود:
- نفقه ایام زوجیت (معوقه): مربوط به نفقه ای است که مرد در طول زندگی مشترک و قبل از طلاق، از پرداخت آن خودداری کرده است. زن می تواند این نفقه معوقه را مطالبه کند.
- نفقه ایام عده: در طلاق رجعی، زن در طول ایام عده (مدت زمانی پس از طلاق که زن حق ازدواج ندارد) مستحق دریافت نفقه از مرد است. در طلاق توافقی، زوجین می توانند بر سر میزان و نحوه پرداخت این نفقه نیز توافق کنند. در طلاق بائن (مانند طلاق خلع یا مبارات)، نفقه ایام عده به زن تعلق نمی گیرد، مگر اینکه زن باردار باشد.
لازم به ذکر است که در صورت اثبات نشوز (عدم تمکین خاص یا عام) زن، حق نفقه از او سلب می شود. بنابراین، در طلاق توافقی، توافق صریح بر وضعیت نفقه (اعم از معوقه و ایام عده) و تعیین مبلغ و نحوه پرداخت آن در توافق نامه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
اجرت المثل ایام زوجیت: قدردانی از تلاش های زن
اجرت المثل ایام زوجیت، بهای کارهایی است که زن در طول زندگی مشترک، خارج از وظایف شرعی و قانونی خود انجام داده است. مبنای قانونی این حق، این است که اگر زن کارهایی مانند آشپزی، نظافت، تربیت فرزندان و غیره را به دستور مرد و با قصد عدم تبرع (یعنی قصد مجانی انجام دادن نداشته) انجام داده باشد، می تواند پس از طلاق، اجرت المثل آن ها را مطالبه کند.
اثبات اینکه این کارها با دستور مرد و بدون قصد تبرع بوده، بر عهده زن است که معمولاً از طریق شهادت شهود یا اقرار مرد انجام می شود. در طلاق توافقی، زوجین می توانند به صورت صریح بر سر مبلغ اجرت المثل توافق کرده و آن را در توافق نامه درج کنند. این توافق، از نیاز به طی فرآیند طولانی اثبات در دادگاه جلوگیری می کند.
نحله: جبران یا بخشش به تشخیص دادگاه
در مواردی که امکان تعیین اجرت المثل برای زن فراهم نباشد (مثلاً به دلیل عدم اثبات قصد عدم تبرع یا دستور مرد)، دادگاه می تواند مبلغی را تحت عنوان «نحله» (بخشش) برای زن تعیین کند. نحله، مبلغی است که با در نظر گرفتن سال های زندگی مشترک و وضعیت مالی مرد، به تشخیص قاضی برای جبران زحمات زن به او پرداخت می شود.
تفاوت اصلی نحله با اجرت المثل در این است که نحله به تشخیص قاضی و در صورت عدم امکان مطالبه اجرت المثل تعیین می شود و زن نمی تواند همزمان هر دو را مطالبه کند، مگر اینکه توافق خاصی میان طرفین صورت گرفته باشد. در طلاق توافقی، طرفین می توانند بر سر پرداخت یا عدم پرداخت نحله و میزان آن به توافق برسند و این مورد را نیز در توافق نامه ذکر کنند.
جهیزیه: استرداد اموال شخصی زن
جهیزیه، اموالی است که زن هنگام شروع زندگی مشترک به منزل شوهر می آورد و مالکیت آن با خود زن باقی می ماند. زن حق دارد در هر زمان، به ویژه در زمان طلاق، نسبت به استرداد جهیزیه خود اقدام کند.
برای تسهیل استرداد جهیزیه، داشتن «سیاهه جهیزیه» که به امضای مرد یا شهود رسیده باشد، یا فاکتورهای خرید، از اهمیت بسزایی برخوردار است. در طلاق توافقی، معمولاً زوجین بر سر نحوه و زمان استرداد جهیزیه به توافق می رسند. این توافق می تواند شامل نحوه تفکیک اموال، زمان مراجعه زن به منزل مشترک و موارد دیگر باشد. در صورت عدم توافق، زن می تواند با ارائه دادخواست استرداد جهیزیه، از طریق دادگاه اقدام کند.
شرط تنصیف (تقسیم اموال): اجرای شروط عقدنامه
شرط تنصیف اموال، یکی از شروط ضمن عقد ازدواج است که در صورت درج در عقدنامه و امضای طرفین، اعتبار قانونی پیدا می کند. طبق این شرط، اگر طلاق به درخواست مرد باشد و ناشی از سوء رفتار یا تخلف زن از وظایف همسری نباشد، مرد موظف است تا نصف اموالی را که در طول زندگی مشترک به دست آورده است (و در سند به نام او ثبت شده است)، به زن منتقل کند.
این شرط، دامنه شمول مشخصی دارد و شامل اموالی می شود که پس از عقد و در دوران زندگی مشترک به دست آمده باشند. برای زنان، بررسی دقیق عقدنامه از نظر وجود این شرط و آگاهی از نحوه محاسبه و اجرای آن در طلاق توافقی بسیار مهم است. در صورت وجود این شرط، توافق بر نحوه تقسیم اموال، به عنوان بخشی از توافق نامه طلاق، تنظیم و اجرا خواهد شد.
حق مسکن: از زندگی مشترک تا ایام عده
تأمین مسکن مناسب، یکی از حقوق قانونی زن در طول زندگی مشترک و همچنین در ایام عده طلاق رجعی است. مرد موظف به تأمین مسکن مناسب برای زن و فرزندان مشترک است که متناسب با شأن و جایگاه خانوادگی زن باشد.
در طلاق توافقی، زوجین می توانند در خصوص نحوه تأمین مسکن زن در دوران عده یا پس از آن (در صورت توافق)، یا جبران هزینه های مربوط به مسکن، به توافق برسند. این توافق می تواند شامل پرداخت مبلغی معین برای اجاره بها، واگذاری حق سکونت در منزل مشترک برای مدت مشخص یا سایر روش ها باشد. درج صریح این توافقات در توافق نامه طلاق، از بروز مشکلات آتی جلوگیری می کند.
حقوق غیرمالی زن و سرنوشت فرزندان در طلاق توافقی
علاوه بر حقوق مالی، حقوق غیرمالی و به ویژه سرنوشت فرزندان، از مهم ترین بخش های طلاق توافقی است که نیازمند توافق دقیق و مدبرانه است. این بخش شامل حضانت فرزندان، نفقه فرزندان و حق ملاقات فرزند می شود.
حضانت فرزندان: اولویت با مصلحت کودک
حضانت فرزندان، به معنای نگهداری و تربیت آن ها است. طبق قانون مدنی ایران، حضانت فرزند تا هفت سالگی بر عهده مادر است و پس از آن، تا سن بلوغ (۹ سالگی برای دختران و ۱۵ سالگی برای پسران)، حضانت با پدر خواهد بود. پس از بلوغ نیز، فرزند حق انتخاب با کدام یک از والدین زندگی کند را دارد.
در طلاق توافقی، زوجین می توانند برخلاف این قواعد قانونی، بر سر حضانت فرزندان به توافق برسند؛ مشروط بر اینکه این توافق، مغایر با مصلحت کودک نباشد و دادگاه نیز آن را تأیید کند. برای نگارش بند حضانت در توافق نامه، توجه به نکات حقوقی زیر حائز اهمیت است:
- تعیین دقیق والد صاحب حضانت.
- تعیین مدت زمان حضانت (تا چه سنی).
- تعیین نحوه و برنامه ملاقات والد دیگر.
- توجه به محل زندگی فرزند و امکانات آموزشی و رفاهی.
در تمامی این موارد، اولویت اصلی با مصلحت و منافع روحی و جسمی فرزند است و دادگاه به این امر توجه ویژه ای خواهد داشت.
نفقه فرزندان: مسئولیت مالی پدر
پرداخت نفقه فرزندان، اعم از خوراک، پوشاک، مسکن، تحصیل و درمان، همواره و مستقل از حضانت، بر عهده پدر است. این مسئولیت حتی پس از طلاق نیز ادامه می یابد.
در طلاق توافقی، زوجین می توانند بر سر میزان نفقه فرزندان و نحوه پرداخت آن به توافق برسند. مبلغ نفقه بر اساس نیازهای فرزند (سن، وضعیت تحصیلی، نیازهای درمانی و…) و توانایی مالی پدر تعیین می شود. همچنین، می توان ضمانت های اجرایی برای عدم پرداخت نفقه فرزند (مانند جریمه دیرکرد یا امکان مراجعه به دادگاه) را نیز در توافق نامه پیش بینی کرد تا حقوق فرزندان به بهترین نحو تضمین شود.
حق ملاقات فرزند: حفظ رابطه با هر دو والد
حق ملاقات فرزند، از حقوق اساسی و غیرقابل سلب والدینی است که حضانت فرزند را بر عهده ندارند. هیچ یک از والدین نمی توانند والد دیگر را از ملاقات با فرزند خود محروم کنند، مگر در موارد خاص و به حکم دادگاه که سلامت روحی یا جسمی فرزند در خطر باشد.
در طلاق توافقی، زوجین می توانند به صورت دوستانه و با در نظر گرفتن شرایط فرزند و والدین، برنامه ملاقات را تنظیم کنند. این برنامه باید شامل جزئیاتی نظیر زمان، مکان و تعداد دفعات ملاقات باشد. تنظیم دقیق این بند در توافق نامه، از بروز اختلافات بعدی جلوگیری کرده و به حفظ رابطه فرزند با هر دو والد کمک می کند.
شروط ضمن عقد ازدواج و تأثیر آن ها در طلاق توافقی
شروط ضمن عقد ازدواج، توافقاتی هستند که زوجین در زمان عقد نکاح، علاوه بر مفاد اصلی عقد، بر آن ها صحه می گذارند. این شروط می تواند شامل شروط ۱۲ گانه چاپی در عقدنامه یا شروط اختیاری دیگر باشد که به صورت کتبی و با امضای زوجین در سند ازدواج ثبت می شوند. این شروط، قدرت قانونی بالایی دارند و در فرآیند طلاق توافقی می توانند به عنوان ابزاری مهم برای احقاق حقوق زن عمل کنند.
از مهم ترین شروط می توان به وکالت در طلاق (حق طلاق برای زن)، حق تعیین محل سکونت، حق خروج از کشور، و شرط تنصیف اموال (که پیش تر به آن اشاره شد) اشاره کرد. وجود چنین شروطی در عقدنامه، می تواند موقعیت زن را در مذاکرات طلاق توافقی تقویت کرده و به او این امکان را بدهد که با دست بازتری به توافقات مطلوب دست یابد. آگاهی از تمامی شروط ثبت شده در عقدنامه و اعتبار آن ها، به زن کمک می کند تا در فرآیند طلاق توافقی، از تمامی امتیازات قانونی خود بهره مند شود.
مراحل عملی و نکات کلیدی برای زنان در فرآیند طلاق توافقی
فرآیند طلاق توافقی، هرچند ساده تر از طلاق یک طرفه به نظر می رسد، اما نیازمند دقت و آگاهی کامل از مراحل قانونی و حقوقی است. برای زنان، اتخاذ رویکردی آگاهانه و برنامه ریزی شده، به حفظ حقوق و منافع آن ها کمک شمال شایانی می کند.
اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی
مشاوره با یک وکیل متخصص خانواده، پیش از هر اقدامی در فرآیند طلاق توافقی، از اهمیت حیاتی برخوردار است. یک وکیل کاردان می تواند:
- شناخت کامل حقوق: تمامی حقوق قانونی مالی و غیرمالی زن را به وی توضیح دهد و او را از ابعاد مختلف حقوقی آگاه سازد.
- پیشگیری از تضییع حقوق: با ارائه راهکارهای حقوقی مناسب، از هرگونه سوءاستفاده یا تلاش برای تضییع حقوق زن جلوگیری کند.
- تنظیم دقیق و جامع توافق نامه: اطمینان حاصل کند که توافق نامه طلاق، تمامی جزئیات را به صورت شفاف و بدون ابهام در بر می گیرد و قابلیت اجرایی دارد.
- نمایندگی وکیل در دادگاه: در صورت لزوم، وکیل می تواند تمامی مراحل قانونی و حضور در جلسات دادگاه را از طرف زن بر عهده بگیرد و بار روانی این فرآیند را از دوش او بردارد.
تنظیم توافق نامه جامع طلاق
توافق نامه طلاق، سندی است که تمامی توافقات زوجین را در بر می گیرد و اساس صدور حکم طلاق را تشکیل می دهد. یک توافق نامه جامع و دقیق باید شامل موارد زیر باشد:
- تعیین تکلیف مهریه (میزان، نحوه پرداخت یا بخشش).
- وضعیت نفقه ایام زوجیت و ایام عده (در صورت تعلق).
- مبلغ و نحوه پرداخت اجرت المثل یا نحله (در صورت توافق).
- نحوه استرداد جهیزیه.
- وضعیت حضانت فرزندان، نفقه آن ها و برنامه ملاقات.
- تعیین تکلیف شروط ضمن عقد (در صورت وجود و تأثیر بر طلاق).
- تقسیم اموال مشترک (در صورت وجود شرط تنصیف یا توافق خاص).
- تعهدات متقابل طرفین پس از طلاق.
مدارک لازم برای طلاق توافقی
برای شروع فرآیند طلاق توافقی، مدارک زیر معمولاً مورد نیاز است:
- شناسنامه و کارت ملی زوجین.
- عقدنامه یا رونوشت رسمی آن.
- گواهی عدم بارداری (برای زن، مگر در موارد خاص).
- گواهی شرکت در جلسات مشاوره خانواده (از مراکز مورد تأیید دادگستری).
- اصل توافق نامه کتبی طلاق (با امضای زوجین).
فرآیند گام به گام طلاق توافقی
فرآیند طلاق توافقی به طور خلاصه شامل مراحل زیر است:
- مشاوره حقوقی: مشورت با وکیل و آگاهی از حقوق.
- تنظیم توافق نامه: تهیه و امضای توافق نامه جامع طلاق.
- مراجعه به مرکز مشاوره خانواده: دریافت گواهی عدم انصراف از طلاق.
- ثبت دادخواست: ثبت دادخواست طلاق توافقی از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی.
- حضور در دادگاه: شرکت در جلسه دادرسی (در صورت لزوم) برای تأیید توافقات.
- صدور گواهی عدم امکان سازش: پس از تأیید دادگاه.
- مراجعه به دفترخانه طلاق: ثبت طلاق در دفترخانه رسمی (حداکثر ظرف سه ماه از صدور گواهی).
پیشگیری از مشکلات رایج و تضییع حقوق
برای پیشگیری از مشکلات رایج در طلاق توافقی، زنان باید آگاه باشند که برخی مردان ممکن است برای تضییع حقوق مالی، اقداماتی مانند انتقال اموال به نام دیگران یا پنهان کردن دارایی ها انجام دهند. راهکارهای مقابله با این موارد شامل:
- تأمین خواسته: قبل از طرح دعوا، از طریق دادگاه، توقیف اموال مرد را درخواست کنید.
- شناسایی دارایی ها: با کمک وکیل، لیست کاملی از دارایی های مرد (حساب های بانکی، املاک، خودروها) تهیه شود.
- مشاوره مداوم با وکیل: در هر مرحله از فرآیند، با وکیل خود مشورت کنید تا از تمامی جنبه های حقوقی و چالش های احتمالی آگاه باشید.
نتیجه گیری: با آگاهی، مسیر جدایی را هموارتر کنید
طلاق توافقی، مسیر پرچالشی است که آگاهی از حقوق قانونی می تواند آن را برای زنان هموارتر سازد. حقوق مالی نظیر مهریه، نفقه، اجرت المثل، نحله، جهیزیه و شرط تنصیف اموال، به همراه حقوق غیرمالی مانند حضانت و ملاقات فرزندان، ستون های اصلی حمایت قانونی از زن در این فرآیند هستند.
دقت در تنظیم توافق نامه، بهره مندی از مشاوره حقوقی تخصصی و حفظ هوشیاری در برابر چالش های احتمالی، به زنان کمک می کند تا نه تنها از تضییع حقوق خود جلوگیری کنند، بلکه با اطمینان و اقتدار بیشتری به زندگی جدید خود قدم بگذارند. طلاق پایان راه نیست، بلکه می تواند آغازی برای فصلی نو در زندگی باشد که با آگاهی و حفظ حقوق، می توان آن را با سربلندی و آرامش طی کرد.
سوالات متداول
آیا در طلاق توافقی، زن حتماً باید از بخشی از مهریه خود بگذرد؟
خیر، لزوماً اینطور نیست. در طلاق توافقی، میزان بخشش یا دریافت حقوق مالی توسط زن، کاملاً به محتوای توافق او و مرد بستگی دارد. زن می تواند تمامی مهریه خود را مطالبه کند، یا ممکن است در ازای سرعت بخشیدن به فرآیند طلاق یا دریافت سایر امتیازات، بخشی یا تمام مهریه را ببخشد. مهم این است که تمامی توافقات به صورت کتبی در توافق نامه طلاق ثبت و توسط دادگاه تأیید شود.
اگر در طلاق توافقی بر سر یکی از حقوق (مثلاً نفقه) به توافق نرسیم، چه اتفاقی می افتد؟
اگر زوجین در طلاق توافقی بر سر یک یا چند مورد از حقوق خود (مانند نفقه) به توافق نرسند، توافق نامه کامل نخواهد بود و دادگاه نمی تواند حکم طلاق توافقی را صادر کند. در این صورت، زوجین باید یا به توافق کامل برسند، یا فرآیند طلاق از مسیر توافقی خارج شده و به یکی از انواع طلاق یک طرفه (طلاق از طرف مرد یا طلاق از طرف زن) تبدیل شود که مراحل دادرسی پیچیده تر و طولانی تری خواهد داشت.
آیا مرد می تواند پس از امضای توافق نامه طلاق توافقی، از آن پشیمان شود؟
پس از امضای توافق نامه طلاق توافقی و قبل از صدور گواهی عدم امکان سازش توسط دادگاه، هر یک از طرفین می توانند از درخواست طلاق توافقی منصرف شوند. اما پس از صدور گواهی عدم امکان سازش و ابلاغ آن، زوجین تنها سه ماه فرصت دارند تا به دفترخانه مراجعه و طلاق را ثبت کنند و در این مرحله امکان پشیمانی و رجوع به توافق سخت تر می شود، مگر با رضایت هر دو طرف.
مدت زمان تقریبی طلاق توافقی چقدر است؟
مدت زمان طلاق توافقی نسبت به سایر انواع طلاق کوتاه تر است. با توجه به رویکرد جدید قوه قضائیه و اجباری شدن مشاوره خانواده، این فرآیند معمولاً بین یک تا سه ماه زمان می برد. سرعت این فرآیند به همکاری زوجین، تکمیل بودن مدارک و زمان بندی جلسات مشاوره و دادگاه بستگی دارد.
آیا با داشتن حق طلاق، باز هم نیاز به طلاق توافقی است و چه تأثیری بر حقوق مالی دارد؟
داشتن حق طلاق (وکالت در طلاق) به زن این امکان را می دهد که بدون نیاز به رضایت مرد، خود اقدام به طلاق کند. در این حالت، طلاق از نوع طلاق از طرف زن محسوب می شود. در صورت داشتن حق طلاق، نیازی به طلاق توافقی نیست؛ مگر اینکه زن و مرد بخواهند برای تسهیل امور و کاهش درگیری ها، همچنان بر سر تمامی مسائل توافق کنند. در طلاق با وکالت زن، او می تواند تمامی حقوق مالی خود (مهریه، نفقه، اجرت المثل) را مطالبه کند و معمولاً نیازی به بخشیدن مهریه نیست، مگر در مواردی که توافق خاصی برای سرعت بخشیدن به فرآیند صورت گیرد.
در صورت بارداری زن در زمان طلاق توافقی، حقوق او (خصوصاً نفقه) چگونه خواهد بود؟
در صورت بارداری زن، طلاق تا زمان وضع حمل به تعویق می افتد. همچنین، در این مدت، نفقه زن باردار (اعم از نفقه خودش و هزینه های مربوط به بارداری و زایمان) بر عهده مرد است، حتی در طلاق بائن (که نفقه عده به زن تعلق نمی گیرد). پس از تولد فرزند، تعیین تکلیف حضانت و نفقه فرزند نیز باید در توافق نامه طلاق گنجانده شود.
آیا می توانیم بدون حضور وکیل، مراحل طلاق توافقی را طی کنیم؟
بله، از نظر قانونی این امکان وجود دارد که زوجین بدون وکیل، مراحل طلاق توافقی را طی کنند. با این حال، مزایای استفاده از وکیل شامل تضمین حفظ کامل حقوق، تنظیم دقیق توافق نامه، تسریع فرآیند و کاهش بار روانی است. بدون وکیل، ممکن است زوجین به دلیل عدم آگاهی از جزئیات حقوقی، دچار اشتباهاتی شوند که منجر به تضییع حقوق آن ها در آینده شود.
حق رجوع در طلاق توافقی چیست و چه زمانی کاربرد دارد؟
حق رجوع به معنای حق بازگشت مرد به زندگی مشترک در دوران عده است. طلاق توافقی معمولاً به صورت طلاق بائن خلع یا مبارات (که زن در ازای طلاق مالی را به مرد می بخشد) واقع می شود و در این نوع طلاق ها، مرد در دوران عده حق رجوع ندارد. اما اگر توافق طلاق توافقی به گونه ای باشد که از نوع طلاق رجعی محسوب شود (که کمتر اتفاق می افتد)، مرد می تواند در دوران عده به زن رجوع کند و زندگی مشترک را از سر بگیرد. تشخیص نوع طلاق و حق رجوع، نیازمند مشاوره حقوقی دقیق است.