هیچ طرحی برای مدیریت جنگل های هیرکانی تهیه نکرده ایم

به گزارش ایواره رسول اشرفی پور در سلسله نشست های «باید و بایدهای جنگل و معرفی طرح مدیریت پایدار جنگل های هیرکانی» که روز شنبه ۲۰ اردیبهشت در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران در کرج برگزارشد اظهار کرد: در عرصه عمل به یک فن مهندسی در ارتباط با چگونگی شیوه های جنگل شناسی دست پیدا کرده ایم و نمونه آن معرفی یک جنگل مدل براساس شرایط اقلیمی است که از نظر آکادمیک و اجرایی یک سرمایه است.

وی افزود: بسیاری از شیوه های جنگل شناسی که قصد پیاده سازی آن را در جنگل های هیرکانی داشتیم توسط بسیاری از کارشناسان به صورت عینی و در سطح عرصه به صورت جنگل مدل پیاده سازی شد و به نوعی به یک فهم مهندسی در اجرایی شیوه های جنگل شناسی دست پیدا کردیم.

اشرفی پور افزود: از سال ۷۳ به بعد مدل جنگل شناسی همگام به طبیعت را اجرا کردیم و با در نظر گرفتن مسائل طبیعت اظهار نظر و راهکار ارائه داده می شد از این رو طرح های جنگلداری یک سرمایه بود.

معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری بیان کرد: اما از سال ۹۲ بعد تمام این رشته را گسستیم و به این سرمایه ها توجه نکردیم و در حال حاضر هم از بهترین طرح های جنگلداری صحبت نمی کنیم.

وی بیان کرد: در حوزه تعاونی های جنگل نشین کارهای بسیار خوبی صورت گرفته است به طوری که حدود ۱۷ تعاونی جنگل نشین فعالیت های خوبی در عرصه های تخریب شده و رها شده انجام دادند. در واقع هر جا که به شکل تعاونی وارد نشدیم به نوعی عملا توده جنگل را از دست دادیم.

اشرفی پور گفت: به واسطه بعضی از تعاونی های مهم در قالب بسیج محلی توانمندسازی و توجه به تکنیک های بازسازی جنگل توانستیم از جنگل محافظت کرده و به سمت طبیعی و مثبت خود سوق دهیم. این اقدامات از جمله جنگل های مدلی بوده که اجرا شده است.

وی افزود: متاسفانه به دلیل توقف بهره برداری چوبی از جنگل های شمال و از بین بردن ساختار مدیریت فنی و اجرایی جنگل های شمال کشور نسبت به این سرمایه نزدیک به یک دهه است که بی تفاوت هستیم.

وی ادامه داد: طرح تنفس جنگل براساس یک امر و دستور بود و سازمان منابع به عنوان یک سازمان اجرایی در بدنه دولت مکلف به اجرای این کار شد. زمانی که طرح های جنگلداری متوقف شد توجه ها به وضعیت شغلی ۲۰۰۰ نیروی شاغل حفاظتی و طرح جایگزینی جلب شد و نظرها بر این بود که توقف سایر طرح ها باید به یکباره انجام شود.

اشرفی پور یاد آورشد: برخی از مجریان صلاحیت اجرای طرح های جنگلداری را نداشتند و این بیشترین ضربه را به مدیریت اجرایی جنگل های شمال زد. در واقع مدیریت اجرایی در دهه ۷۰ تا ۸۰ دست افرادی بود که هیچ صلاحیت فنی اجرایی مالی و اجتماعی در حوزه مدیریت جنگل های شمال نداشتند.

وی ادامه داد: از سال ۹۴ تا ۹۶ طرح هایی در مورد آینده مدیریت اجرای جنگل های شمال پیشنهاد شد که بر سه محور صیانت جنگل و تقویت ساختار نظارت تهیه طرح های جامع و چند منظوره و دیگری حفاظت محض از جنگل های هیرکانی بود و در نهایت تهیه و اجرای طرح های چند منظوره در سطح حوزه آبخیز یا مدیریت پایدار جنگل انتخاب شد.

وی با بیان اینکه در هر دوره به اصلاح و بازنگری طرح های جنگلداری نیاز داریم بیان کرد: نمی توانیم برای تمام ۱۱۴ حوزه آبریز طرح تهیه کنیم و این نکته مهمی است. از سوی دیگر در حوزه مدیریت جنگل اعتبار طرح دو سال است و پس از آن نیاز به بازنگری دارد.

معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور یادآور شد: تاکنون هیچ طرحی برای مدیریت جنگل های هیرکانی تهیه نکرده ایم. این موضوع قابل راستی آزمایی است.

وی گفت: یکی از نقدهای وارد به حوزه مدیریت آبخیزداری این است که مدیران حوزه آبخیز به نوعی هنوز هم شکل مناسب خود را پیدا نکرده اند چون تکالیفی برای آنها تعریف نشد. در حالی که طبق سند مدیریت پایدار وظایف زیادی دارد.

وی مطرح کرد: متاسفانه در بسیاری از حوزه ها و روستاها نه مردم و نه مدیریت آبخیز یکدیگر را نمی شناسند و گویی این مدیریت اسمی است. در حالی که حداقل گام مدیریت آبخیز اعتمادسازی در جوامع محلی است.

انتهای پیام