جزئیات طرح «موزه ملی نان» در آستانه روز گندم و نان

علیرضا جباری زادگان در گفت وگو با ایواره درباره انگیزه های پرداختن به این پروژه اعلام کرد: نان در فرهنگ ایرانی از دیرباز نماد رزق و روزی بوده و جایگاه والایی داشته است به طوری که مردم اگر تکه نانی را در کف پیاده رو ببینند آن را با احترام برداشته و در جایی قرار می دهند که زیر پا نباشد.

این مدرس معماری دانشگاه با اشاره به نقش های فرهنگی آموزشی علمی و تفریحی موزه ها گفت: موزه ملی نان که توسط گروهی از معماران جوان متشکل از سحر ریاحی علی حسین زاده پندار عطارد محمدرضا افتخاری امین صفا و پریناز میثاقی طراحی شده است فرصتی فراهم می آورد تا آینده حال و گذشته ی نان بررسی شود و مخاطب با مفاهیم گوناگون در این حوزه آشنا گردد.

او افزود: ما تلاش کردیم این موزه را به عنوان یک نشانه شهری مرتبط با زندگی روزمره شهروندان طراحی کنیم. فرآیند پیدایش نان از دانه گندم و نقش عناصر فضایی همچون خاک سطح زمین و آسمان در این چرخه به زیبایی در طراحی موزه به تصویر کشیده شده اند.

جباری زادگان طراحی فضاهای موزه را با بهره گیری از حواس پنج گانه عنوان کرد و توضیح داد: این فضاها شامل اتاق سکوت خمیر گذر حس گندم دالان طعم و مزه نان و تالار عطر و بوی نان است که به ترتیب حواس شنوایی لامسه چشایی بویایی و بینایی مراجعه کنندگان را درگیر می کنند.

این پژوهشگر معماری با اشاره به نان به عنوان قوت غالب مردم ایران گفت: فرآیند سنتی پخت نان شامل پخت در تنور در خاکستر و ذغال داغ و روی ساج و تاوه بوده است. در این موزه نان های قدیمی و عموماً فراموش شده در کنار نان های عصر حاضر از جمله لواش سنگک تافتون و بربری به نمایش گذاشته شده اند. افزون بر این جنبه های مفهومی و انتزاعی نان نیز مورد توجه قرار گرفته اند تا مجالی برای تأمل در معنا و اندیشه ی مرتبط با نان فراهم شود.

او در ادامه با اشاره به طراحی دقیق تالارهای موزه در زمینه هایی همچون نورپردازی اتمسفر متریال و حس فضایی گفت: فصل حال موزه نیز شامل غرفه هایی برای نمایش انواع نان های صنعتی فضای مکث برای شنیدن خاطرات محل معرفی ترکیبات مختلف با نان و بخش تجربه ی پخت نان سنتی است.

جباری زادگان با تأکید بر اینکه نان صرفاً یک ماده غذایی نیست بلکه بازتابی از سبک زندگی پیشرفت و فناوری است اظهار کرد: در سناریوی این پروژه موزه نان به عنوان فضایی پویا طراحی شده که تأثیرات اجتماعی فرهنگی و اقتصادی نان را در زندگی انسان ها به تصویر می کشد. بازدیدکنندگان می توانند روند تولید نان در کارخانه های صنعتی و نانوایی های سنتی را مشاهده کنند و تفاوت میان این دو را در قالب کارگاه زنده مقایسه کنند.» 

او درباره فصل سوم موزه که به آینده ی نان اختصاص دارد بیان کرد: با توجه به تغییرات سریع سبک زندگی و عادات غذایی ممکن است نان به یک نوستالژی تبدیل شود یا در شکل جدیدی بازآفرینی گردد. فضای واقعیت مجازی موزه نیز این فرصت را فراهم می کند تا بازدیدکنندگان عطر طعم و بافت نان را بدون خوردن واقعی آن تجربه کنند.

در خصوص مکان یابی موزه جباری زادگان به ویژگی هایی نظیر موقعیت مکانی مناسب حمل ونقل و دسترسی آسان شرایط اقلیمی مطلوب تابش نور کافی امکان تهویه مناسب و قابلیت توسعه اشاره کرد و تأکید کرد: کاربری های اطراف موزه باید با هدف آن هماهنگ بوده و از منظر شهری جذابیت کافی داشته باشند.

سرپرست تیم طراحی نخستین موزه ملی نان ایران در پایان با اشاره به ضرورت احداث این موزه گفت: از دستگاه های اجرایی که به موضوع زنجیره تأمین گندم آرد و نان و همچنین مؤلفه های هنری و میراث فرهنگی مرتبط هستند انتظار می رود که این پروژه ی ملی و ماندگار را در اولویت قرار دهند.

انتهای پیام