این افراد مطمئن باشند که هرگز به آلزایمر مبتلا نمی شوند

منظور از استقامت قلبی تنفسی که آن را ظرفیت هوازی آمادگی قلبی عروقی و آمادگی هوازی نیز می نامند توانایی دو سامانه (سیستم) گردش خون و تنفس برای تامین اکسیژن برای عضلات است. افزایش استقامت قلبی تنفسی به این معنی است که آمادگی بدنی افزایش یافته است و فرد می تواند بدون خستگی برای مدت طولانی و با شدت بالاتر ورزش کند.

این توانایی به تدریج و با افزایش سن کاهش می یابد زیرا ماهیچه های اسکلتی از بین می روند. استقامت قلبی تنفسی در افرادی که در دهه ۲۰ و ۳۰ زندگی قرار دارند در هر دهه ۳ تا ۶ درصد کاهش می یابد اما این کاهش در دهه ۷۰ به بیش از ۲۰ درصد در هر دهه می رسد.

کاهش استقامت قلبی تنفسی یک پیش بینی کننده قوی برای مشکلات قلبی عروقی سکته مغزی حمله قلبی و مرگ ومیر به هر دلیلی محسوب می شود.

متخصصان در این پژوهش داده های ۶۱ هزار و ۲۱۴ فرد بدون زوال عقل بین سنین ۳۹ تا ۷۰ سال را که از یکی از بزرگ ترین بانک داده های پزشکی به نام بیوبانک انگلیس جمع کرده بودند بررسی کردند. این پژوهش به مدت ۱۲ سال روی همین افراد ادامه یافت.

در زمان ثبت نام برای براورد استقامت قلبی تنفسی شرکت کنندگان یک تست شش دقیقه ای روی دوچرخه ثابت انجام شد. عملکرد شناختی آن ها هم با استفاده از آزمون های عصبی روانشناختی تخمین زده و پیش زمینه ژنتیکی برای ابتلا به زوال عقل هم با استفاده از نمره ریسک چندژنی برای بیماری آلزایمر محاسبه شد.

در طول دوره پیگیری ۱۲ ساله برای ۵۵۳ نفر (۰.۹درصد) زوال عقل تشخیص داده شد.

به گزارش ایندیپندنت تحلیل ها نشان داد افرادی که استقامت قلبی تنفسی بالاتری داشتند با عملکرد شناختی بهتر کمتر در خطر ابتلا به زوال عقل قرار داشتند. در افرادی که استقامت قلبی تنفسی بالاتری داشتند در مقایسه با افراد دارای استقامت قلبی تنفسی پایین تر نسبت نرخ بروز زوال عقل ۰.۶ بود. استقامت قلبی تنفسی بالاتر خطر ابتلا به زوال عقل را در افرادی که نمره ریسک ژنی متوسط/بالا برای آلزایمر داشتند هم ۳۵ درصد کاهش داد.

البته این مطالعه مشاهده ای بود و نمی تواند وجود یک رابطه علت و معلولی را تایید کند. همچنین این تحقیق محدودیت هایی هم داشته است. با این حال نویسندگان نتیجه گیری کرده اند که این مطالعه نشان می دهد استقامت قلبی تنفسی بالاتر با عملکرد شناختی بهتر و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است. علاوه بر این استقامت قلبی تنفسی بالا ممکن است اثر ریسک ژنتیکی زوال عقل را تا ۳۵ درصد کاهش دهد.

متخصصان این تحقیق می گویند یافته ها نشان می دهد تقویت استقامت قلبی تنفسی می تواند راهبردی موثر برای پیشگیری از زوال عقل باشد حتی در افرادی که پیش زمینه ژنتیکی آلزایمر دارند. دانشمندان البته تاکید می کنند که در زمینه استقامت قلبی تنفسی به خصوص در افراد مسن و سازوکار ارتباطی میان این آمادگی و خطر ژنتیکی زوال عقل به تحقیقات بیشتری نیاز است.