خون آگاهی‌بخش از کربلا تا غزه
محرم امسال و روضه‌های آشنای مظلومیت اهل بیت پیامبر عظیم‌الشان در چنین فضایی وجدان‌های بیدار بسیاری را به یاد غزه انداخت. عاشورایی که در یک سویش سوگ است و در سوی دیگرش حماسه، داغش جان‌ها را می‌سوزاند و شورش گام‌ها را استوار می‌کند. به همین خاطر این تقارن را باید فراتر از یادآوری دوباره مظلومیت مردمانی مجاهد، جلوه‌ای از امید برای پیروزی قیام‌های حق‌طلبانه دانست.
به گزارش ایواره، یونس مولایی در یادداشتی در وطن امروز نوشت: محرم امسال و عزای تاریخی سیدوسالار شهیدان در روزهایی که گذشت جلوه و رنگ متفاوتی را برای عزاداران به همراه داشت. ۹ ماه جنایت بی‌حدومرز ارتش اشغالگر صهیونیستی در باریکه ۴۰ کیلومتری غزه بسیاری از روضه‌های شنیداری را برای عاشقان مکتب حسینی تبدیل به تجربه‌ای بصری کرد. کمتر روضه‌ای در این ۱۰ شب خوانده شد مگر آنکه در حافظه هرکدام‌مان یادآور یکی از تصاویری بود که در این ماه‌ها در غزه به چشم دیده بودیم. از بستن آب به روی زنان و کودکان تا آه و فریاد دختربچه‌هایی که از شدت مهیب بودن صدای انفجارها به خود می‌لرزیدند، از نوزادان چندماهه‌ای که پیکرهای متلاشی‌شده‌شان سند ابدی مظلومیت مردمانی حق‌طلب بود تا به اسارت بردن زنان، از فریاد «حسبناالله و نعم الوکیل» پدرانی که پیکر کودکان خود را در گوشه‌ای از خیابان به خاک می‌سپردند تا چالش تمسخر زنان داغ‌دیده در شبکه‌های اجتماعی صهیونیست‌ها، از نبرد شجاعانه جوانانی که با حداقلی‌ترین امکانات نظامی به مصاف یک ارتش مسلح شیطانی می‌رفتند تا رجزخوانی مادرانی که به سوگ چند فرزند خود نشسته بودند و در عین حال از ایمان خویش به پیروزی حق می‌گفتند و هزاران مورد دیگر، همگی استعاره‌ای از وقایع ثبت‌شده در نیم روز عاشورای سال۶۱ بودند. محرم امسال و روضه‌های آشنای مظلومیت اهل بیت پیامبر عظیم‌الشان در چنین فضایی وجدان‌های بیدار بسیاری را به یاد غزه انداخت. عاشورایی که در یک سویش سوگ است و در سوی دیگرش حماسه، داغش جان‌ها را می‌سوزاند و شورش گام‌ها را استوار می‌کند. به همین خاطر این تقارن را باید فراتر از یادآوری دوباره مظلومیت مردمانی مجاهد، جلوه‌ای از امید برای پیروزی قیام‌های حق‌طلبانه دانست. چنان که دنی‌ترین جانیان تاریخ به هنگام وقوع جنایت‌شان در زمین کربلا می‌پنداشتند ضربه‌ای به امام حسین(ع) و خاندان اهل بیت وارد کرده‌اند که نام و راه آنان را پایان می‌بخشد اما در عمل گذر قرن‌ها و آمد و رفت سلسله‌ها هیچ‌کدام نتوانست چراغ هدایتگر این قیام را خاموش کند و هر انسانی در هر عصری با نگاه کردن به این قیام و نامیرایی راهش مصمم به پافشاری بر حق و حقیقت می‌شود. نیمروز عاشورا در زمین محاصره‌شده کربلا منظومه‌ای از عشق، اندیشه و عمل ساخت که این نیمروز را بزرگ‌تر از تمام تاریخ و خاک کربلا را گسترده‌تر از هر قلمرو دیگری کرد. دور از ذهن نیست که مجاهدت قهرمانانه مظلومان غزه نیز در ماجرای فلسطین چنین منظومه‌ای را برای اعصار متمادی و نسل‌های پی‌درپی خلق کند.
انتهای پیام