مخاطب پیام «رای نمی‌دهم» قرار است چه کسی باشد؟

مخاطب پیام «رای نمی‌دهم» قرار است چه کسی باشد؟

تردیدی ندارم تنها تاثیر مشارکت پایین مردم (در انتخابات) این خواهد بود که قدرت‌های خارجی در اِعمال فشار اقتصادی و تحریم و تعرضات گوناگون به کیان کشور مصمم‌تر شوند و دیپلمات و مذاکره‌کننده ایرانی را – در پرونده‌های مختلف ملی – در تنگنای بیش‌تری قرار دهند. در این راستا، با توجه به مناسبات کنونی در منطقه و جهان، و با توجه به احتمال بازگشت تحریم‌های شورای امنیت در سال آینده، تضعیف دستگاه دیپلماسی کشور نیز می‌تواند تا سال‌ها برای کشور هزینه‌ساز و دردسر ساز باشد.

به گزارش ایواره، رضا نصری، کارشناس سیاسی و حقوقدان در توئیتی نوشت:

یک سؤال از دوستان دارم که امیدوارم بدون نیت‌خوانی و سوءظن در مورد آن تأمل کنیم:

 مخاطب پیام «رای نمی‌دهم» قرار است چه کسی باشد؟

– اگر مخاطب «داخلی» است، تجربه نشان داده عدم مشارکت قشری از مردم در انتخابات در نهایت به روی کار آمدن جناحی منتج می‌شود که با آن بیش‌ترین تضاد فکری، ایدیولوژیک و سلیقه‌ای را دارد. برای جناحی هم که با رأی پایین به قدرت رسیده، اینکه «با رأی پایین به قدرت رسیده» به هیچ وجه عاملی نیست که باعث شود در مواضع و تصمیماتش سر سوزنی مساحمه یا ملاحظه کند! به عبارت دیگر، رأی ندادن تنها منجر به تحکیم و تثبیت نگرش و سیاست‌هایی می‌شود که «تحریم‌کننده انتخابات» از آن بیش‌ترین گلایه را دارد!

– اگر مخاطب «خارجی» است، تردیدی ندارم تنها تاثیر مشارکت پایین مردم این خواهد بود که قدرت‌های خارجی در اِعمال فشار اقتصادی و تحریم و تعرضات گوناگون به کیان کشور مصمم‌تر شوند و دیپلمات و مذاکره‌کننده ایرانی را – در پرونده‌های مختلف ملی – در تنگنای بیش‌تری قرار دهند. در این راستا، با توجه به مناسبات کنونی در منطقه و جهان، و با توجه به احتمال بازگشت تحریم‌های شورای امنیت در سال آینده، تضعیف دستگاه دیپلماسی کشور نیز می‌تواند تا سال‌ها برای کشور هزینه‌ساز و دردسر ساز باشد.

– اگر هم تحریم انتخابات مخاطبی ندارد و صرفاً ناشی از این تحلیل است که «فرق نمی‌کند چه کسی بر سر کار باشد»، باز هم تجربه نشان می‌دهد میان قانونگذار جبهه پایداری، قانونگذار «انقلابی» و قانونگذار میانه‌رو تفاوت بسیار است. یعنی هم در حوزه قانونگذاری (در موضوعات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی)، هم در حوزه گزینش وزیر، هم در حوزه پرسشگری و استیضاح و هم در حوزه همکاری با دولت در پرونده‌های بین‌المللی (مانند پرونده هسته‌ای) بین این جناح‌ها تفاوت چشمگیری وجود دارد. پس رأی ندادن در «عمل» – و نه در تحلیل‌های انتزاعی- چه کمکی به بهبود وضعیت کشور خواهد کرد؟

انتهای پیام

خروج از نسخه موبایل