تنگی کانال مچ دست چیست؟

تنگی کانال مچ دست چیست؟ علائم، راه های درمان و تشخیص

تنگی کانال مچ دست یا همان سندرم تونل کارپال (CTS) در اثر فشار بر روی عصب مدیان ایجاد می‌شود. تونل کارپال یک گذرگاه باریک است که توسط استخوان‌‎ها و رباط‎‌ها در کف دست احاطه شده است. هنگامی‌‎که عصب میانی آن به دلایلی مثل التهاب تاندون‎‌ها یا تورم خود تونل فشرده می‎‌شود، علائمی مثل :

تنگی کانال مچ دست چیست؟

نوع آناتومی مچ دست، مشکلات سلامتی و انجام حرکات تکراری دست می‎‌تواند به بروز این مشکل کمک کند. انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، سندرم تونل کارپال را به ‎عنوان شایع‎‌ترین و شناخته شده ‎ترین نوروپاتی که در آن اعصاب محیطی بدن فشرده یا آسیب می‎‌بینند، توصیف می‎‌کند.

به طور معمول مشکل تنگی کانال مچ دست در سنین ۴۵ تا ۶۴ سالگی ایجاد می‌‎شود و شیوع آن با افزایش سن افزایش می‎‌یابد. می‏‌تواند در یک یا هر دو مچ دست ظاهر شود و در زنان بیشتر از مردان رخ می‎‌دهد. سندرم تونل کارپال از نوع پیش‌رونده است و عدم درمان به موقع آن می‎‌تواند منجر به از کار افتادن کامل دست شود و بر کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد. گاهی آسیب عصب مدیان به حدی است که ممکن است بی‏‌حسی دائمی در انگشتان و ضعف دائمی در عضلات به وجود آید.

خبر خوب این است که یک روند درمانی مناسب می‎‌تواند علائم گزگز و بی‏ حسی را برطرف کرده و عملکرد طبیعی مچ دست را بازیابی کند. بنابراین به محض مشاهده علائم ذکر شده حتما به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید.

در مورد علائم تنگی کانال مچ دست بیشتر بدانید

اصولا علائم تنگی کانال مچ دست به تدریج ظاهر می‏‌شوند و شامل موارد زیر هستند:

برای یک فرد مبتلا به تنگی کانال مچ دست باز کردن درب یک بطری نوشابه، دست زدن به دکمه‏ ها یا تایپ کردن روی صفحه کلید می‎‌تواند یک چالش باشد. در صورت عدم درمان، عضلات قاعده انگشت شست ممکن است تحلیل روند و فرد دیگر نتواند گرما و سرما را با انگشت شست خود تشخیص دهد. علائم این سندرم معمولا پس از استفاده از دست آسیب‎ دیده بدتر می‎‌شوند.

علت تنگی کانال مچ دست چیست و چه کسانی بیشتر دچار این مشکل می‌شوند؟

همان‌طورکه ذکر شد، تونل کارپال یک مجرای باریک و سفت از میان استخوان‏‌ها و رباط‏‌ها در قاعده دست است و عصب و تاندون‏‌های میانی نیز درون آن قرار دارند. گاهی این مجرا باریک‎‌تر می‎‌شود زیرا تاندون‌‏ها تحریک شده و ملتهب می‎‌شوند یا اینکه تورم دیگری باعث فشار بر عصب مدیان آن می‌‏شود.

کف دست، انگشت شست و سه انگشت دیگر توسط عصب مدیان کنترل می‌‎شوند. به‎ همین‏ دلیل است که بی‏‌حسی و گزگز در ۴ انگشت حس می‌‏شود و در انگشت کوچک علائمی دیده نخواهد شد. این عصب میانی همچنین عضله‌‏ای را کنترل می‏‌کند که انگشت شست را از طریق کف دست حرکت می‌‏دهد تا انگشت کوچک را لمس کند.

فشار بر روی این عصب می‌‏تواند منجر به درد، بی‏‌حسی و ضعف در مچ دست شود و این مسئله ممکن است باعث حرکت درد به سمت بازو و حتی شانه شود. تنگی کانال مچ دست می‏‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. با این‎‌حال، اگر شخص مرتباً از مچ دست یا انگشتان خود استفاده کند، به عنوان مثال هنگام تایپ کردن، احتمال بروز آن بیشتر است. گاهی اوقات، هیچ دلیل مشخصی برای آن وجود ندارد.

تصور می‏‌شود شایع‎‌ترین دلایل بروز سندروم تونل کارپال عبارتند از:

اگر تنگی کانال مچ دست درمان نشود چه مشکلاتی رخ می دهد؟

برخی از موارد ممکن است باعث ایجاد خطر در تحریک و یا آسیب رسیدن به مدیان شود. این موارد عبارتند از:

چطور می توان از تنگی کانال مچ دست پیشگیری کرد؟

با کاهش فشار روی دست و مچ دست می توان تا حدودی از خطر ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. برای کم کردن احتمال ابتلا به این بیماری توضیه می شود:

تشخیص تنگی کانال مچ دست

بهترین جراح مغز و اعصاب در تهران برای تشخیص این بیماری علاوه بر معاینه برخی از آزمایشات را برای بیمار تجویز می کند. این آزمایش ها عبارتند از:

تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس

پزشک ممکن است برای تشخیص دلایل ایجاد بیماری از تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس استفاده کند.

الکترومیوگرافی

در این آزمایش پزشک یک الکترود همراه با سوزن نازک در عضلات قرار می دهد تا زمان انقباض و استراحت عضلات بتواند فعالیت الکتریکی را ارزیابی کند. این روش می تواند آسیب وارد شده به عضلات توسط عصب مدیان را شناسایی کند.

بررسی هدایت عصبی

نوعی الکترومیوگرافی وجود دارد که در این روش دو الکترود بر روی پوست بیمار چسبانده می شود. به وسیله یکی از این الکترودها یک شوک از طریق عصب مدیان داده می شود تا بتوانند تشخیص دهند که تکانه های الکتریکی در تونل کارپال کاهش پیدا کرده است و یا خیر.

درمان تنگی کانال مچ دست

پس از شروع و مشاهده علائم بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کرده تا روند درمانی را آغاز کند. در مراحل اولیه بیماری ممکن است انجام برخی کارهای ساده به بهبود روند بیماری کمک کند. در ادامه برخی از این کارها را بیان می کنیم.

اگر بیمار به درمان ها پاسخ ندهد و دچار علائمی شدید تر باشد ممکن است پزشک روش های درمانی زیر را توصیه کند.

جراحی آندوسکوپی

در این روش جراح از دستگاه آندوسکوپ استفاده می کند. این دستگاه دارای دوربین کوچکی می باشد که امکان دیدن داخل تونل کارپال را برای پزشک ایجاد می کند. این روش ممکن است درد کمتری را برای بیمار به همراه داشته باشد.

جراحی باز

در این روش جراح در مسیر تونل کارپال یک برش در کف دست ایجاد می کند و با برش دادن رباط، عصب را آزاد می کند.

خروج از نسخه موبایل