هرس انگور در سال اول
برای یادگیری کامل هرس درخت انگور یا هرس مو با همراه باشید تا با توضیحات و تصاویر هرس درخت انگور کامل شما را راهنمایی کنیم. جهت آگاهی از فروش نهال به سایت مراجعه کنید.
طبق گزارشات گردو میاندوآب پالیز، اصولا ریشه مو تا حد معینی می تواند رشد کند و از مواد غذایی موجود در خاک برای تولید شاخه و برگ و محصول کافی استفاده نمایید. اگر به هر دلیل، شاخه و برگ، بیش از حد زیاد باشد محصول آن کم می شود و برعکس؛ اگر محصول آن بیش از اندازه زیاد باشد، قدرت بوته برای تولید شاخه و برگ، در سال بعد کم خواهد شد. پس توجه داشته باشید که مقدار میوه و کیفیت آن زمانی مطلوب خواهد بود که گیاه از رشد متعادلی برخوردار باشد.
نکات مهم در هرس مو ( درخت انگور )
- عموماً جوانه های تولید کننده خوشه بر روی شاخه های یک ساله ایجاد می شوند. بهتر است این شاخه یک سال بر روی شاخه دو ساله قرار گرفته باشد. پس اگر شاخه ی یک ساله ای از جوانه های خواب بر روی تنه یا شاخه چند ساله ( بیش از دو سال) به وجود آمده باشد، معمولاً جوانه هایش بارده نخواهد بود و باید آن را از ته قطع کنید.
- شاخه های پیر (که بیش از حدود هشت سال عمر دارند) عموماً قدرت باردهی کمتری دارند، بنابراین باید با توجه به قدرت درخت و حفظ تناسب بین شاخه های یک ساله و چند ساله، به تدریج آنها را حذف کرده، با شاخه های جوان جایگزین نمود.
محل جوانه ها :
- ارقام مختلف انگور از نظر محل قرار گرفتن جوانه های بارده بر روی شاخه یک ساله با یکدیگر فرق دارند. بدین معنی که در بسیاری از ارقام، مثل انگور سفید بیدانه جوانه های زیرین شاخه سترون است و فقط شاخه و برگ تولید میکنند. اما در انگور عسگری جوانه های زیرین بارور می شوند.حتی می توان ارقامی یافت که فقط جوانه های موجود بر روی ششمین و هفتمین گره آنها بارور می شوند. پس باید در موقع هرس به این موضوع توجه داشته باشید.
اما بطور کلی اولین و دومین جوانه تحتانی شاخه یک ساله مثل شانزدهمین جوانه و جوانه های بالاتر از آن بارور نیستند و جوانه های وسطی هر شاخه معمولاً بارده تر از سایر جوانه های می باشند.
- عمر درخت مو بر خلاف نظر عده ای که تصور می کنند کوتاه است، در صورت رسیدگی کامل، به خصوص انجام هرس به موقع و صحیح، می تواند طولانی باشد. درخت شکل زیر پنجاه سال عمر دارد و بیش از هشتاد و دو تن محصول داده است.
- در مناطقی که سرمای زمستان از منفی بیست درجه سانتیگراد تجاوز می کند باید مو را طوری هرس کنید که تنه اصلی آن کوتاه باشد تا در پاییز به وسیله خاک آن را بپوشانید (نقش سرما در هرس). پوشاندن درخت با خاک را می توانید با وسایل مکانیزه انجام دهید. در آذربایجان و برخی دیگر از نقاط ایران، زمین تاکستان را به صورت جوی و پشته های عمیقی به نام «قانا» در می آورند. طوری که ارتفاع پشته ها به دو متر می رسد. شیب این قطعات شمالی و جنوبی است.
بوته ها در قسمت جنوب پشته ها کاشته می شوند. پس از کاشت و رویش کامل، اندام های گیاه در یک سوی پشته رشد کرده، گاهی قسمتی از شاخه ها، خود را به طرف دیگر پشته می کشند. این روش هرس مو را «هرس خزنده» می نامند.
- در مناطقی که احتمال سرمازدگی بهاره وجود دارد، بهتر است فاصله تاج و شاخه و برگ مو را از سطح زمین بیشتر در نظر بگیرید ( 1.5تا 2 متر). زیرا سرمازدگی بهاره، اغلب پس از بارندگی روزانه، توام با بادهای سرد به هنگام شب در سطح زمین رخ می دهد.
- همانطور که می دانید نور در تشکیل جوانه های میوه دهنده و رسیدن محصول نقش اساسی دارد (اهمیت نور در رشد و میوه دهی درخت انگور). در نواحی مرطوب باید طوری هرس کنید و بوته را طوری هدایت کنید که گیاه از حداکثر نور استفاده نماید.
8-هدایت و هرس شکل دهی به تاک را باید طوری انجام داد که تنه گیاه پیچ و خم نداشته باشد و تا آنجا که مقدور است شیره گیاهی برای رسیدن به اندام های مختلف آن، کوتاهترین مسیر را طی کند. یعنی شاخه های اصلی «بازوها» زیاد بلند نباشند و شاخه های میوه دهنده، نزدیک تنه اصلی گیاه قرار گرفته باشند.
- در هرس درخت انگور باید سعی کنید که به تعداد لازم جوانه های خوشه دهنده را بر روی شاخه یک ساله نگهداری و بقیه را حذف نمایید. در تعیین تعداد جوانه های مذکور عوامل محیطی، ، سن بوته مو، تعداد درخت در هر هکتار، سیستم هرس سال قبل و روش های کشت، نقش اساسی دارند.
زمان هرس درخت انگور (هرس مو)
این عملیات عموماً در دو فصل انجام می شود. یکی در فصل زمستان و دوره استراحت بوته، یعنی از زمانی که برگ های مو خزان می کنند تا زمانی که گریه مو (در اواخر زمستان در حالی که هنوز جوانه ها بر روی شاخه های مو فعال نشده اند<خشک>، اگر شاخه آن را قطع کنیم شیره گیاهی به صورت آب زلال و اشک مانندی از محل قطع شاخه خارج میشود که آن را اشک مو یا گریه مو می گویند.) آغاز می شود. این نوع هرس را هرس خشک می نامند.
هرس خشک
در نقاطی که زمستان های سرد دارند و احتمال یخ زدگی شاخه و جوانه ها وجود دارد و درجه حرارت محیط به منفی بیست درجه سانتیگراد می رسد و یا تغییر درجه حرارت محیط به هنگام بهار ناگهانی است، باید از هرس اصلی در پاییز خودداری نمود و آن را به بعد از سپری شدن یخبندان ها و تغییرات ناگهانی دمای محیط موکول کرد. در زمان انجام هرس خشک، بوته ی مو فاقد برگ و خوشه است. منظور از هرس خشک در دو یا سه سال اولیه رشد بوته، شکل دهی به بوته مو است. پس از شکل دهی و تکمیل فرم بوته هرس خشک برای باروری مو به طور سالانه ادامه می یابد.
هرس سبز :
دومین نوع هرس، در دوره فعالیت بوته مو انجام می شود. این کار را باید وقتی انجام دهید که جوانه ها شروع به رشد و نمو کرده باشند. این نوع هرس را هرس سبز می نامند.
شدت هرس مو :
شدت هرس مو به رقم، رشد بوته، نوع خاک و محل کاشت مو بستگی دارد. هرس درخت انگور در نقاط مختلف به صورت های گوناگون انجام می شود. لکن به طور کلی می توانید به سه طریقه زیر شاخه های مو را هرس کنید.
روش های مختلف هرس درخت انگور ( هرس مو )
الف-هرس فرم یا شکل دهی
در سه سال اول پرورش مو،سعی کنید که با انجام عملیات هرس، بوته، فرم یا شکل خاصی به خود بگیرد. این عملیات را هرس فرم یا شکل دهی می نامند. این نوع هرس دارای انواع مختلفی است، ولی به طور کلی می توانید آن را به دو روش زیر انجام دهید:
- هرس فرم خوابید یا خزنده
- ایستاده
۱–هرس فرم خوابیده یا خزنده :
در بسیاری از نقاط سردسیر کشورمان، مو را به شکل هرس می کنند. در این روش، بوته مو را طوری تربیت می کنند که تنه اصلی آن روی زمین خوابیده، تعداد ۳ تا ۵ بازوی اصلی از آن منشعب می شود. بر روی هر بازوی اصلی ۲ تا ۳ بازوی فرعی به وجود می آید.
همه ساله بر روی بازوهای فرعی، شاخه های یک ساله میوه دهنده تشکیل می شود. در نقاطی مثل آذربایجان بوته را روی پشته ها هدایت می کنند. اما در بعضی مناطق مثل قزوین، فرم خزنده به روش ساده تری در می آید. به این طریق که در آن بوته انگور را روی زمین مسطح می کارند و سپس شاخه‌ها را طوری تربیت می کنند که روی زمین بخزد.
۲–هرس فرم ایستاده :
در این روش، تنه و شاخه‌های مو از زمین فاصله دارد.
شکلهای ایستاده، دارای انواع مختلفی است که با در نظر گرفتن نوع رقم و شرایط اقلیمی منطقه مورد استفاده قرار میگیرند. از انواع این هرس به عنوان نمونه می توان به اشکال پاچراغی، کوردون، گیو و چفته‌ای اشاره نمود. در بعضی از اشکال ایستاده فقط از قیم و در بعضی دیگر از سیم و داربست برای نگهداری بوته‌های انگور استفاده میشود.
فواید پرورش مو به صورت ایستاده
۱. در این روش در مقایسه با روش خوابیده یا خزنده، تعداد بیشتری بوته مو را میتوان در واحد سطح کشت نمود و در نتیجه محصول بیشتری به دست آورد.
۲. در روش ایستاده با استفاده از ماشین آلات می توانید عملیاتی از قبیل شخم زدن، دفع آفات و علف های هرز، برداشت میوه و سایر عملیات باغی را سریعتر و ساده تر انجام دهید و از هزینه دستمزد بکاهید.
۳. خوشه ها با خاک تماس ندارند و ضمناً از نور و هوای بیشتری استفاده می کنند و در نتیجه کیفیت محصول بهتر است و از میزان آفات و بیماریها کاسته می شود.
البته باید گفته شود که مخارج اولیه روش ایستاده در مقایسه با خزنده بیشتر است و نیز در مناطقی که سطح زیر کشت مو محدود است، ممکن است خسارات وارده از سوی پرندگان و زنبورها، به محصول بیشتر شود.
انواع هرس فرم ایستاده
الف. فرم پاچراغی:
در این فرم، بوته‌های مو را طوری باید هرس کنید که حداقل ۵۰ و حداکثر ۱۵۰ سانتی متر تنه داشته باشد. در قسمت انتهایی تنه، ۳ تا ۵ بازو را نگه می‌دارید که همه ساله با انجام هرس روی آنها 3 تا ۵ جوانه نگهداری می شود. ایجاد این تنه احتیاج به قیم موقت دارد. جنس این قیم اغلب چوبی است.
ب. فرم کوردون یا طنابی:
در این روش، احتیاج به سیم و قیم است و شاخه های مو را باید بر روی سیم هدایت کنید. به این ترتیب که بوته‌ها را با یک پایه نسبتا بلند، حدود ۱۲۰-۸۰ سانتیمتر و یک یا دو بازوی افقی فرم می دهید و این بازوها را روی سیم می خوابانید. بر حسب نوع رقم و شرایط اقلیمی و قدرت بوته ممکن است از این بازوها یک یا دو یا سه طبقه به وجود آورید.
روش کوردون در ایران هنوز کاملا عمومیت پیدا نکرده است، اما در مناطقی که زمستان ملایمی دارند می تواند بهترین سیستم هرس مو محسوب میشود (به شکل زیر دقت کنید).
هرس در مناطق سردسیر:
با کمی تغییر میتوانید از این روش در مناطق سردسیر نیز که دمای زمستانه از منفی ۱۸ درجه سانتیگراد پایین‌تر می رود، استفاده کنید. به این ترتیب که فقط دو بازو در طرفین تنه مو ایجاد می شود؛ این بازوها ۱۰ تا ۱۵سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار می گیرند و آنها را باید بر روی سیمی هدایت کنید، به طوری که شاخه های بارور بر روی سیم ها می رویند و ضمناً در زمستان می توانید به آسانی آنها را با بیل یا وسایل مکانیکی دیگر در زیر خاک مدفون کنید و در مقابل سرما محافظت نمایید.
برای ایجاد این فرم، مطابق شکل های مقابل و به شرح زیر عمل کنید:
سال اول پس از کشت نهال در زمین، آن را روی دو بند قطع کنید (طبق شکل زیر).
در طول بهار و تابستان، این دو جوانه رشد کرده، دو شاخه را تولید می کنند.
از ابتدای فصل رویش سال دوم، شاخه پایین تر را از ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری سطح خاک و شاخه بالاتر را از بن قطع کنید (طبق شکل زیر).
در طول فصل رشد سال دوم تنها به دو جوانه انتهایی شاخه اجازه رشد دهید (طبق شکل زیر).
اواخر فصل رویش سال دوم، هریک از این دو شاخه را به سیم ببندید و زیر خاک مدفون کنید (طبق شکل زیر).
از ابتدای فصل رشد سال سوم 2 شاخه مذکور را که اکنون بازو نامیده می شوند، از زیر خاک درآورید و از هر بازو یک متر آن را باقی گذاشته، اضافه تر از آن را قطع کنید (طبق شکل زیر).
در طول سال سوم، در اثر رشد جوانه های موجود بر روی بازوها شاخه هایی ایجاد می شوند(طبق شکل زیر). سعی کنید آنهایی را که نزدیک به یکدیگرند و یا جهت رشدشان به طرف زمین است.
هرس در فصل تابستان
بر روی هر بازو به ۵ شاخه اجازه رشد دهید. شاخه های ایجاد شده را به سیم ردیف دوم ببندید. گاهی مشاهده می شود که بر روی شاخه های ایجاد شده، تعدادی خوشه ظاهر می گردد که حتماً برای تقویت بازوها و شاخه ها، آن خوشه ها را حذف کنید.
در پایان فصل رویش سال سوم و ۱۵ تا ۲۰ روز پس از برگریزان، هر یک از شاخه ها را ابتدا از روی بند سوم یا چهارم قطع و سپس آنها را خم کنید و به وسیله ای زیر خاک نمایید.
ابتدای فصل رشد چهارم، مجدداً شاخه ها و بازوها را از زیر خاک درآورید و هر یک از شاخه ها را از روی بند دوم هرس کنید (طبق شکل زیر).
در نتیجه در دو بازوی طرفین، مجموعاً ۲۰ جوانه باقی می ماند که با شروع فصل رویش، از هر جوانه یک شاخه فرعی می روید و پس از چندی، هر یک از این شاخه های فرعی دارای خوشه ای می شوند. لازم است خوشه موجود بر روی شاخه فرعی پایینی را حذف کنید. زیرا که این شاخه در واقع شاخه جایگزین است و باید برای سال آینده شاخه میوه دهنده تولید کند. در عوض خوشه شاخه فرعی بالاتر را حفظ کنید. این شاخه را شاخه بارده می نامیم.
تابستان سال چهارم
چنانکه ملاحظه می کنید در آخر تابستان سال چهارم از بوته هرس شده ۱۰خوشه بدست می آید. در خاتمه ی سال چهارم و سالهای بعد نیز پس از برداشت محصول و برگریزان و پس از یک هرس موقت، شاخه ها و بازوها را زیر خاک مدفون کرده، در بهار مجدداً از خاک بیرون آورید و در ابتدای هر سال شاخه های یک ساله را از بالای دو جوانه قطع کنید. این کار هر سال تکرار می شود. گاهی به جای دو بند، بسته به نوع رقم، سن و قدرت بوته مو، می توانید شاخه های یک ساله را از بالای بندهای سوم یا چهارم قطع نمایید. در شکل ۶-۲۱ هرس مو به روش ایستاده مخصوص مناطق سردسیر را مشاهده می کنید که بوته ها به فاصله دو متر از یکدیگر کاشته شده اند و ارتفاع تنه آنها ۱۵ سانتیمتر است.
در اشکال ۶-۲۲و ۶-۲۳ فرم ریسمانی دو طرفه یک ردیفه، به ترتیب پس از تشکیل و در حین رشد نشان داده شده است.
ج. هرس فرم «گیو»
این فرم هرس مو، احتیاج به داربست قوی تر دارد.فاصله پایه ها را از یکدیگر حداکثر ۶متر و فاصله ردیف سیم ها را از هم ۴۰ سانتیمتر در نظر بگیرید. گاهی در هر ردیف، به جای یک سیم، از یک جفت سیم استفاده می شود که هر کدام به یک طرف پایه بسته می شود. به این ترتیب، شاخه ها در بین دو سیم مذکور قرار می گیرند و در نتیجه، کمتر نیاز به بستن دارند. در این روش هرس، فاصله بین درختان در روی ردیف ها را بین ۱.۵ تا ۲متر در نظر بگیرید.
این فرم هرس در ارقامی از کاربرد دارد که از جوانه های واقع در پایین شاخه های یک ساله به آسانی شاخهٔ میوه دهنده تولید نمی شود. و باید برای تولید میوه کافی، شاخه ها را با طول بیشتری نگه دارید (مثل اکثر ارقام ایرانی). در فرم گیو هر سال شاخه را تعویض می کنید تا به طور مرتب میوه دهند. درخت از یک تنه دائمی و یک یا دو بازوی جانبی یک ساله که سال بعد قطع شده و جای خود را به دو بازوی یک ساله جوان دیگر می دهد، تشکیل می شود.
انواع فرم گیوی
اگر فقط یک بازو تولید شده باشد آن را (فرم گیوی ساده) و اگر از دو بازو تشکیل یابد آن را «فرم گیوی مضاعف» می نامند. برای ایجاد فرم گیوی مضاعف به شرح زیر عمل کنید:
هرس آخر زمستان
هرس آخر زمستان (بلافاصله پس از کاشت): بلافاصله پس از کاشت نهال در آخر زمستان، محور اصلی مو را از ارتفاع حدود پانزده سانتی متری سطح زمین کوتاه کنید و حداقل دو عدد جوانه قوی بر روی آن نگه دارید.
هرس تاک یا نهال انگور جهت افزایش باردهی درختان و افزایش قدرت رشد مو انجام میشود.
در هرس تاک باید تمامی قسمت های آن یعنی ریشه و شاخه و خوشه و… درخت به خوبی هرس شود. هرس هربخش متفاوت است و براساس فرم در نظر گرفته شده باید انجام شود. در این بخش قصد داریم با انواع هرس مو آشنا شده و بدانیم کدامیک برای باغ ما مناسب تر است.
هرس فرم تاکستان در باغ های مختلف و با شرایط آب و هوایی مختلف متفاوت است. اما در کشورمان عمدتا درختان انگور را با روش های زیر هرس فرم دهی میکنند :
- هرس موهای خزنده یا خوابیده
- هرس پاچراغی
- هرس دیواری یا بادبزنی
- هرس سیستم دیواری یا ریسمانی
- هرس فرم چفته ای آلاچیق یا پرگولا
- سیستم چتری
که در ادامه به شرح هریک میپردازیم.
هرس موهای خزنده یا خوابیده :
این نوع هرس همانطور که از نام آن پیداست مناسب برای موهایی است که شاخه های آن روی سطح زمین یا پشته قرار میگیرند.
چگونه هرس موهای خزنده یا خوابیده انجام دهیم؟
پس از پایان سال اول که شاخه ها به خوبی رشد کرده اند. شاخه های رو به بالا باید هرس شوند. و شاخه های روبه پایین از بالای جوانه ی دوم باید هرس شوند.
در مناطق سردسیر معمولا موهای خزنده را هرس کوتاه میکنند. پس از هرس، باید تمامی تنه و شاخه ها را زیر خاک قرار داد.
هرس پاچراغی :
این هرس برای موهای ایستاده مناسب است.
چگونه باید هرس فرم پاچراغی انجام داد؟
در پایان سال اول: از بین ۲ شاخه ی موجود باید یکی را که قوی تر است؛ انتخاب و شاخه ی ضعیف را هرس کنیم. شاخه ی قوی را از بالای جوانه ی دوم هرس میکنیم.
در تابستان سال دوم : از بین ۲ شاخه ی تولید شده، شاخه ی قوی را به عنوان تنه ی مو انتخاب و شاخه ی ضعیف را حذف میکنیم. شاخه ی قوی (تنه) باید از ارتفاع ۱۵۰ سانتیمتری هرس شود. سپس با یک قیم ایستاده نگهداشته شود.
در پایان سال سوم : هر ۲ شاخه ی اصلی مو را از بالای جوانه دوم هرس کنید. همچنین پاجوش ها و شاخه های فرعی نیز باید هرس شوند.
سال چهارم : در این سال تنه ی مو ۴ شاخه اصلی دارد. ۳ شاخه افقی و نزدیک تر به تنه نگه داشته و باقی هرس میشوند. به این ۳ شاخه افقی، بازوهای تنه گفته میشود. در پایان تابستان این سال، باید تمامی شاخه ها از بالای جوانه ی ۲ تا ۴ هرس شوند.
سال پنجم : در این سال موی شما دارای ۶ شاخه بارده و ۳ بازو به طول ۱۰ تا ۲۵ سانتیمتر است. اگر موی شما قوی و زمین باغ غنی است، میتوانید ۲ انشعاب دیگر نگهداشته و باقی را هرس کنید. در این سال فرم پاچراغی کامل میشود.
سالهای بعدی : در سالهای بعدی باید ۱ شاخه ی میوه دهنده (نزدیک به تنه) روی هر انشعاب نگهداری شده و باقی هرس شوند. همچنین پاجوش ها و جوانه های اضافی نیز باید هرس شوند.
نکته: استفاده از قیم در این روش برای ایستاده نگاه داشتن مو ضروری است.
هرس دیواری یا بادبزنی :
در این روش باید برای درختان مو یک تکیه گاه داشته باشید. یا به وسیله ی قیم های دیواری آن را نگه دارید. به همین علت به آن فرم دیواری نیز گفته میشود. این سیستم در شهرهای آذربایجان غربی و خراسان بسیار متداول است.
هرس دیواری یا ریسمانی :
در این روش موها را روی سیم هایی ردیف کرده و سپس هرس ریسمانی انجام میدهیم. به همین دلیل نام آن هرس ریسمانی است. براساس نحوه ی قراردهی مو روی ریسمان و نحوه ی چینش، هرس ریسمانی انواع مختلفی دارد. یکی از مهم ترین انواع آن؛ سیستم کوردون و یا ریسمانی یک طرفه و دوطرفه است. در این روش نیز موها ایستاده هستند و شاخه ها روی ریسمان قرار میگیرند.
سیستم کوردون یا ریسمانی :
در این سیستم ۲ قیم چوبی یا ریسمانی قرار دارد که بین آنها سیم کشی انجام شده است. شاخه های مو روی این سیم ها قرار میگیرند. فاصله ی سیم ها از زمین نیم متر تا ۷۵ سانتیمتر است. و فاصله ی دو قیم از یکدیگر ۲۵ تا ۵۰ سانتیمتر میباشد.
در کوردون های دو طرفه باید ۲ شاخه ی فرعی را نگه داریم که برروی سیم ها قرار میگیرند.
بسته به میزان قدرت موها؛ آب وهوا و شرایط اقلیمی و میزان غنی بودن خاک، کوردون ها میتوانند طبقاتی باشند. در مناطق گرمتر میتوان ارتفاع کوردون ها را تا ۲٫۵ متر و به فاصله ی ۲٫۵ متر از یکدیگر درنظر گرفت.
هرس سیستم کوردون :
در هرس کوردون باید ۶ تا ۱۰ جوانه از هر شاخه ی بارده نگهداری و باقی هرس شوند. همانند سیستم بادبزنی، شاخه های مو را به سمت بالای سیم هدایت میکنیم.
هرس فرم چفته ای آلاچیق یا پرگولا
این هرس برای موهای طویل و تا ارتفاع ۲ متر مناسب است. قیم های تنه بلند و به یکدیگر به صورت داربستی متصل است. بازوهای چند ساله همانند یک سایه بان روی داربست قرار دارند.
هرس فرم چفته ای آلاچیق چگونه است؟
در این هرس باید از ارتفاع ۸۰ تا ۱۰۰ سانتیمتری بازوهای اصلی را کوتاه کنیم.
سیستم چتری
این روش هرس کمتر در کشورمان متداول است. در آن دو شاخه ی بلندتر منشعب از تنه را انتخاب کرده و انتهای آن را خم میکنیم. و بر روی سیم هایی که کشیده شده اند قرار میدهیم. بازوهای اصلی میتوانند ۲ متر و یا بیشتر باشند. این روش در افزایش کیفیت انگور بسیار موثر است.
در این سیستم ارتفاع بوته مو ۸۰ سانتیمتر و سیم ها ۷۰ سانتیمتر است. فاصله ی سیم ها از یکدیگر ۳۵ سانتیمتر است. فاصله ی بوته ها ۱٫۵ متر و ردیف ها در فاصله ۱۸۰ سانتیمتری از یکدیگر قرار دارند.
نتیجه گیری :
علاوه بر هرس های فرم دهی، باید هرس ریشه نیز انجام دهید. در این هرس ریشه هایی که در سطح خاک میرویند باید کوتاه شوند. ریشه های سطحی اگرچه باعث جذب آب و مواد غذایی میشوند، اما باعث از بین رفتن ریشه های عمقی خواهند شد. هرساله باید خاک اطراف تنه را کمی کنار زده و ریشه هایی که نزدیک به سطح خاک هستند را هرس کنیم.
نهالستان سعید قاسمی دارای بیش از نیم قرن تجربه در زمینه ی پرورش و فروش و دارای شماره ثبت اختراع و شناسنامه ی معتبر است. نهالستان سعید قاسمی بزرگ ترین نهالستان در شمال غرب ایران بوده و قادر است انواع ارقام انگور را در هر مقیاسی برای مشتری فراهم کند. اگر قصد انگور یا کسب اطلاع از قیمت نهال انگور را دارید حتما با مشاوران ما در نهالستان سعید قاسمی تماس بگیرید تا از مشاوره های رایگان ما بهره مند شوید.
ال آنلاین رو داشته باشید تا همیشه با ما در ارتباط باشید.