زمانی که به بهترین‌های تاریخ فکر می‌کنیم، دقیقا چه معیاری «بهترین‌ها» را تعیین می‌کند؟ چه چیزی برای یک فرد، اسم و رسم به ارمغان می‌آورد؟ نبوغ و نوآوری؟ سخت‌کوشی و پشتکار؟ در تاریخ هنر تعداد زیادی از نقاش‌های شگفت‌آور وجود دارد، اما برخی از نقاش‌ها همواره سرآمد سایرین بوده و میراثی ماندگار از خود به جای گذاشته‌اند که پس از دوران حیاتشان نیز مردم را به تحسین وا داشته است.
به گزارش ایواره، بگذارید این مطلب را با طرح این سوال ساده آغاز کنیم که بزرگترین نقاشان تاریخ چه کسانی هستند؟ این نقاشان نه تنها مهارت بالایی در خلق تابلو نقاشی دارند، بلکه فعالیت این هنرمندان تاثیرات شگرفی در فرهنگ غرب به وجود آورده است. بسیاری از این هنرمندان، آوانگارد محسوب می‌شوند؛ چراکه از مرزها عبور کرده و به نوآوری‌های شگفـت‌آوری دست پیدا کرده‌اند. بسیاری از این هنرمندان در دوران حیات نیز به عنوان نابغه شناخته می‌شدند و به موفقیت رسیده بودند، این درحالی است که سایر آن‌ها پس از مرگ به شهرت رسیدند.
برای اینکه هنرمندی به جمع بزرگترین نقاش‌های جهان ملحق شود، باید از مجموعه‌ای از مهارت‌ها، تفکر خلاقانه و عزم برخوردار باشد. با وجود چنین ویژگی‌هایی آثار هنری برجسته و برآمده از نبوغ خلق خواهد شد که گاهی تا صدها سال همچنان مخاطبان را مجذوب می‌کنند.
در ادامه گزارش ایواره، با برخی از بزرگترین نقاش‌های تاریخ آشنا می‌شوید. با اینکه شاید فهرست پیش رو شامل برخی از هنرمندان محبوب شما نباشد، اما نقاش‌هایی که در ادامه معرفی خواهند شد، بی‌شک تاثیرات انکارنشدنی را در هنر و فرهنگ ایجاد کرده‌اند.
«لئوناردو داوینچی»(۱۵۱۹-۱۴۵۲)
«داوینچی» علاوه بر اینکه مواد اولیه متفاوتی را برای خلق آثار هنری امتحان کرده بود، روش‌های مبتکرانه را برای خلق ترکیب‌های خیره‌کننده به کار می‌گرفت. در حقیقت، ترکیب مثلثی «داوینچی» که امضای او محسوب می‌شود، امروزه همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یکی از دوست‌داشتنی‌ترین طرح‌بندی‌های بصری نقاشی شناخته می‌شود.
با اینکه «داوینچی» بیشتر برای خلق نقاشی‌هایی همچون «مونالیزا» و «شام آخر» به عنوان یک اسطوره در تاریخ هنر شناخته می‌شود، اما کارنامه هنری او تقریبا کوچک بود: فقط ۱۷ مورد اثر منسوب به او امروزه به جای مانده است.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
چرا همه می خواهند با «مونالیزا» عکس بگیرند؟
نقاشی‌های ناتمام «داوینچی» کدام‌اند؟
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار داوینچی: لوور پاریس، گالری ملی لندن و کلیسای سانتا ماریا دله گرتزیه میلان.
«میکل آنژ» (۱۵۶۴- ۱۴۷۵)
درحالی که «میکل‌آنژ» خود را به عنوان یک مجسمه‌ساز در نظر می‌گرفت، راه‌یابی او به این فهرست نشان از نبوغ واقعی او دارد. تعداد اندکی از نقاشی‌های «میکل‌آنژ» تا به امروز به جای مانده است، اما همین نقاشی‌ها به عنوان برخی از برترین نقاشی‌های جهان شناخته می‌شوند. توانایی او در تسلط سریع خلق فرسکو و نقاشی کردن آن در ارتفاعات بالاتر در سقف کلیسای سیستین و «داوری نهایی» که همچنان منبع الهام نقاشان امروزی است، قابل مشاهده است.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار میکل‌آنژ: موزه‌های واتیکان و گالری اوفیتزی.
«رافائل» (۱۵۲۰-۱۴۸۲)
«رافائل سانتسیو» که بیشتر با نام «رافائل» شناخته می‌شود، امروزه در زمره نقاشان چیره‌دست قرار می‌گیرد. با اینکه «رافائل» در سن ۳۷ سالگی درگذشت، اما این معمار و نقاش ایتالیایی کارنامه پرباری را از خود به جای گذاشت. او بیشتر برای خلق تابلوهای نقاشی با موضوع مریم مقدس شناخته می‌شود، اما از دیگر آثار مشهور «رافائل» به «مکتب آتن» می‌توان اشاره کرد.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
«رافائل»، شاهزاده رنسانس نقاش‌ها
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار رافائل: موزه‌های واتیکان و گالری اوفیتزی.
«آرتمیزیا جنتیلسکی»(۱۶۵۶ – ۱۵۹۳)
«آرتمیزیا» یکی از نخستین هنرمندان زنی بود که به موفقیت بزرگی دست یافت. او حتی در سن ۱۵ سالگی آثار هنری حرفه‌ای خلق می‌کرد. این نقاش در طول قرن هفدهم نقاشی‌هایی پویا خلق کرد که با استفاده از سبک سایه‌روشن و رنگ‌های غلیظ شکل می‌گرفتند. با اینکه هنر «آرتمیزیا» زیر سایه «کاراواجو»، هنرمند همتا و باروک او قرار می‌گرفت، مهارت «آرتمیزیا» و نقش او در پیشگامی هنرمندان زن در طول زمان مورد توجه قرار گرفت. تابلو نقاشی «قتل هولوفرنس توسط جودیت» یکی از مشهورترین آثار او است.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «آرتمیزیا جنتیلسکی»: گالری‌های اوفیتزی، کاخ پیتی و موزه کاپودیمونته.
«رامبرانت»(۱۶۶۹-۱۶۰۶)
«رامبرانت فان راین» به اندازه‌ای شهرت دارد که ما حتی امروزه این نقاش چیره‌دست هلندی را با نام کوچک صدا می‌زنیم. او که تابلوهای نقاشی با موضوعات مختلفی از جمله منظره و صحنه‌های تاریخی و اسطوره‌ای را خلق می‌کرد، در بخش اعظمی از قرن هفدهم میلادی چهره برجسته هنر هلند بود. او علاوه بر اینکه برخی از مهم‌ترین پرتره‌های گروهی عصر طلایی هلند را خلق کرده است، حدود ۸۰ خودنگاره در قالب تابلو نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت.
بهره‌گیری استادانه «رامبرانت» از نور، او را به یکی از محبوب‌ترین نقاشان در بین هنردوستان امروزی تبدیل کرده است. تابلوهای نقاشی «گشت شبانه» و «کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ» از مشهورترین آثار هنری او به شمار می‌روند.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
سلفی های «رامبرانت»!
«گشت شبانه»ای که اصلا شب اتفاق نیفتاد!
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار رامبرانت: موزه ملی آمستردام، موزه هنر متروپولیتن و گالری ملی لندن.
«ویلیام ترنر»(۱۸۵۱-۱۷۷۵)
«ترنر» که یک نقاش رمانتیک بریتانیایی بود، به عنوان یکی از پیشگامان هنر مدرن شناخته می‌شود. او که هنر را با نقاشی‌های سنتی نئوکلاسیک آغاز کرده بود، سبک رئالیسم را پیش گرفت که در آن زمان شناخته نشده بود. او با هزاران نقاشی رنگ روغن و آبرنگ نحوه به‌کارگیری رنگ، نور و ضربات قلمو را تجربه کرد. این نقاش همچنین تابلوهای نقاشی رنگ روغن را در فضای آزاد خلق می‌کرد، روشی که بعدها امپرسیونیست‌ها را نیز تحت تاثیر قرار داد. از جمله مشهورترین آثار هنری او به «باران، بخار و سرعت»(۱۸۴۴) می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «ترنر»: تیت بریتانیا، مرکز هنر بریتانیایی ییل و موزه فیتزویلیام.
«پل سزان»(۱۹۰۶-۱۸۳۹)
«سزان» به عنوان یک نقاش پست امپرسیونیست برجسته، به لطف استفاده از رنگ‌های سرزنده و به کارگیری مبتکرانه ضربات قلم‌مو میراث ماندگاری از خود به جای گذاشت. از جمله مشهورترین آثار هنری او به مجموعه نقاشی‌های «ورق‌بازان» می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار هنری «سزان»: موزه اورسی، موزه هنر مدرن و موزه هرمیتاژ.
«کلود مونه»(۱۹۲۶-۱۸۴۰)
«کلود مونه» که سه‌پایه نقاشی را به خارج از کارگاه و فضای باز برد و سوژه‌های مختلف را در نور و زمان متفاوت نقاشی کرد، شاید محبوب ترین نقاش امپرسیونیست باشد. در حالی که برخی از آثار هنری او، مانند مجموعه «نیلوفرهای آبی»، در سطح جهانی شناخته شده‌تر هستند، او آثار هنری بسیار دیگری را نیز را در طول دوران خلاقیت خود خلق کرده است. از جمله این نقاشی‌ها به مجموعه «کومه‌ها» می‌توان اشاره کرد.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
نقاش بزرگی که نابینایی را تجربه کرد
امپرسیونیست؛ فحشی که از آن استقبال شد!
او ۲۵۰ بار نیلوفرهای مرداب را کشید!
آثار دیده‌نشده از خالق امپرسیونیسم / «مونه» کاریکاتور هم می‌کشید
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «کلود مونه»: موزه اورسی و موزه هنرهای زیبای بوستون.
«مری کسات»(۱۹۳۶-۱۸۴۴)
«مری کسات» به عنوان یکی از اعضای گروه امپرسیونیست‌ها نقش مهمی را در شکل‌گیری این جنبش ایفا کرد. این هنرمند آمریکایی که با ضربات قلمو روان و رنگ‌های سرزنده از مرزها عبور کرد، بیشتر برای خلق تابلوهای نقاشی با موضوع مادرانگی و کودکان شناخته می‌شود. نقاشی‌های صمیمانه‌ای که برخی از معمولی‌ترین لحظات مادرانگی را به تصویر می‌کشند در زمان حیات او انقلابی محسوب می‌شدند. او با این تابلو نقاشی مسیر فعالیت هنری را برای سایر هنرمندان زن هموار کرد. تابلو نقاشی «دختر بچه‌ای در مبل آبی» و «حمام کردن کودک» از مشهورترین آثار این هنرمند به شمار می‌روند.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
داستان زنی موفق که چندان مشهور نیست
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «مری کسات»: موسسه هنر شیکاگو، گالری ملی هنر واشنگتن و موزه بروکلین.
«وینسنت ون‌گوگ»(۱۸۹۰-۱۸۵۳)
با اینکه «ون‌گوگ» امروزه به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان هنر غرب شناخته می‌شود اما این نقاش در دوران حیات به موفقیت چندانی دست پیدا نکرد. با این حال، نقاشی‌های خیره‌کننده او از اوایل قرن بیستم مورد توجه و تحسین قرار گرفتند. این نقاش پست امپرسیونیست که از ضربات قلم‌مو خاص و رنگ‌های چشمگیر برای خلق تابلوهای نقاشی استفاده می‌کرد، با خلق این تابلوهای نقاشی مسیر را برای هنر مدرن هموار کرد.
تابلوهای نقاشی «ون‌گوگ» به ویژه «شب پرستاره» به اندازه‌ای محبوب است که امروزه موضوع نمایشگاه‌های هنری ویژه‌ای است که با استفاده از نورپردازی برگزار می‌شوند. مجموعه تابلوهای نقاشی «آفتاب‌گردان‌ها» نیز از دیگر آثار قابل توجه او به شمار می‌روند
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
آفتاب‌گردان‌هایی که مشهور و ابَرقیمت شدند
چرا «ون‌گوگ» مدام خودش را نقاشی می کرد؟
تماشاگر آخرین نقاشی‌های «ون‌گوگ» باشید
شب‌های پرستاره «ون‌گوگ» از پنجره آسایشگاه روانی
پیشنهاد بیشترین مکان‌ها برای تماشای آثار «ون‌گوگ»: موزه ون‌گوگ، موزه هنر مدرن(MoMA) و موزه اورسی.
«گوستاو کلیمت»(۱۹۱۸-۱۸۶۲)
«کلیمت» که یکی از شخصیت‌های اصلی جنبش هنری «جدایی وین» بود، هزاران طراحی و کارنامه پرباری از خود به جای گذاشت. این هنرمند اتریشی بیشتر برای خلق مجموعه‌ای از نقاشی‌هایی درخشان و با استفاده از ورقه طلا شناخته می‌شود. از مشهورترین آثار هنری این نقاش به تابلو نقاشی «بوسه» می‌توان اشاره کرد.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
اشتیاق به کشیدن درختان با ضربات قلمو
پیشنهاد مکان‌هایی برای تماشای آثار «گوستاو کلیمت»: بلودر و گالری نئو.
«پابلو پیکاسو»(۱۹۷۳-۱۸۸۱)
«پیکاسو» با وجود ۸۰ سال فعالیت هنری در سبک‌های مختلف و خلق بیش از ۲۰,۰۰۰ اثر هنری، بی‌شک یکی از مشهورترین نام‌های هنر غرب است. نقش او در شکل‌گیری «کوبیسم» به اندازه‌ای کافی است که نام او را در کتاب‌های تاریخ ماندگار کند، اما «پیکاسو» کارنامه پربارتری از خود به جای گذاشت. او در هنر کلاسیک به تسلط رسید و سپس با تغییر آن به سبکی جدید، تازه و مدرن رسید. «گرنیکا» از مشهورترین آثار هنری او محسوب می‌شود.
درباره این هنرمند بیشتری بخوانید:
پیکاسو چگونه «پیکاسو» شد؟
تحول «پیکاسو» را در این نقاشی ها مشاهده کنید
پیشنهاد مکان‌هایی برای تماشای آثار «پابلو پیکاسو»: موزه پیکاسو، موزه ملی مرکز هنر رینا سوفیا و موزه هنر مدرن(MoMA).
«جورجیا اوکیف»(۱۹۸۶-۱۸۸۷)
«اوکیف» به عنوان یک هنرمند پیشگام آمریکایی موفق شد نوع مشخصی از نقاشی را با استفاده از خلاقیت بصری در ذهنش به وجود آورد. با اینکه تابلوهای نقاشی با موضوع گل مدت‌ها از موضوعات پرتکرار حوزه نقاشی بودند، اما هیچکس پیش از «اوکیف» گل‌ها را این چنین نقاشی نمی‌کرد. او ضمن اینکه یکی از نخستین هنرمندان آمریکای خالق طراحی‌های انتزاعی بود، خلق نماهای زوم‌شده و بسیار نزدیک از گل‌ها توسط به آثار ماندگار تاریخ هنر تبدیل شدند. از مشهورترین آثار هنری او به «تاتوره» می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «جورجیا اوکیف»: موسسه هنر شیکاگو، گالری ملی هنر واشنگتن دی سی و موزه جورجیا اوکیف.
«تامارا د لمپیکا»(۱۸۹۰- ۱۸۹۸)
«تامارا دلمپیکا» به عنوان یک نقاش لهستان سوپراستار اوایل قرن بیستم بود. او که در پاریس تحت تاثیر هنر آوانگارد قرار گرفته بود، از امپرسیونیسم، سبک هنری محبوب آن زمان فاصله گرفت و مسیر جدیدی را پیش گرفت. کیفیت نقش‌ها و رنگ‌های غنی و سرزنده نقاشی‌های «د لمپیکا» او را به یکی از پیشگامان «هنر دکو» تبدیل کرد. نقاشی‌های او امروزه همچنان منبع الهام طراحان و نمادی از این عصر طلایی محسوب می‌شوند. از مشهورترین آثار هنری این نقاش به «تامارا در بوگاتی سبز»(۱۹۲۸) می‌توان اشاره کرد.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «تامارا دلمپیکا»: موزه هنر متروپولیتن، موزه ملی هنر زنان و موزه هنرهای زیبای نانت.
«فریدا کالو»(۱۹۵۴ – ۱۹۰۷)
مجموعه خودنگاره‌های «فریدا کالو» و نزدیکی او به میراث فرهنگی‌اش، این هنرمند مکزیکی را به یکی از بزرگترین نقاشان قرن بیستم تبدیل کرده است. «کالو» امروزه به عنوان یکی از چهره‌های برجسته فرهنگ عامه شناخته می‌شود اما نباید از مهارت‌های بالای او به عنوان یک نقاش و ابتکارهای او برای معرفی فرهنگ مکزیک به طیف وسیعی از مخاطبان غافل شد. «دو فریدا»(۱۹۳۲)، «خودنگاره با گردنبند خار و مرغ مگس»(۱۹۴۰) از مشهورترین آثار هنری این نقاش به شمار می‌روند.
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «فریدا کالو»: موزه هنر مدرن (MoMA).
«جکسون پولاک»(۱۹۵۶-۱۹۱۲)
«جکسون پولاک»، نقاش آمریکایی را بیشتر به دلیل سبک نوآورانه در نقاشی کردن می‌شناسند. «پولاک» با سبک «نقاشی قطره‌ای» آثار هنری انتزاعی خلق کرد که در صحنه هنر انقلابی به وجود آورد. «پولاک» از نیروی تمام بدنش برای قرار دادن رنگ بر روی بوم نقاشی استفاده می‌کرد و قواعد سنتی درباره نحوه نقاشی کردن را تغییر داد. نقاشی «شماره ۵»(۱۹۴۸) و «ریتم پاییز: شماره ۳۰»(۱۹۵۰) از مشهورترین آثار هنری این نقاش به شمار می‌روند.
درباره این هنرمند بیشتر بخوانید:
با یکی از گرانترین نقاشان تاریخ آشنا شوید
پیشنهاد بهترین مکان‌ها برای تماشای آثار «جکسون پولاک»: موزه گوگنهایم نیویورک و تیت مدرن.
انتهای پیام
-
-
-
-
-
-
-
-
