ایواره/خراسان رضوی نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد که مدیریت عوامل خطر بیماری قلبی عروقی ممکن است به حفظ عملکرد فیزیکی در افراد مسن کمک کند.
بهنقل از سایتکدیلی، محققان این تحقیق با استفاده از طرح مطالعه طولی دریافتند که پیشگیریهای عروقی با قدرت گرفتن و تغییر در سرعت راه رفتن که هر دو شاخص عملکرد فیزیکی محسوب میشوند، مرتبط هستند و نشان میدهد هدف قرار دادن سلامت عروق ممکن است کاهش عملکرد فیزیکی، تحرک و ناتوانی مرتبط با سن را کاهش دهد.
این تحقیق رابطه سفتی آئورت، عملکرد عروقی را با کاهش فیزیکی مرتبط با سن بررسی کرده است.
دکتر شیوانی صحنی، محقق اصلی این تحقیق گفت: حدود ۱۰ درصد از افراد مسن دارای ضعف عضلانی و کاهش عملکرد فیزیکی هستند که منجر به پیامدهای نامطلوب سلامتی و ناتوانی جسمی میشود. از آنجایی که از دست دادن عملکرد فیزیکی در کاهش تحرک، ناتوانی، بستری شدن و مرگومیر دخیل است، کنترل عوامل خطر بیماری قلبی عروقی میتواند به حفظ عملکرد فیزیکی با افزایش سن کمک کند.
یافتههای این تحقیق حاکی از آن است که اندازههای عروقی با قدرت گرفتن در تحلیلهای مقطعی و تغییر در سرعت راه رفتن (معیار عملکرد فیزیکی) در آنالیزهای طولی مرتبط است.
این تحقیق یکی از اولین مطالعات مبتنی بر جامعه است که بهطور جامع رابطه سفتی آئورت و عملکرد عروقی را با کاهش عملکرد فیزیکی مرتبط با سن بررسی میکند. دکتر صحنی که دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و دانشیار در موسسه تحقیقات پیری مارکوس است، بیان کرد: سفتی بیشتر آئورت با از دست دادن عملکرد فیزیکی طی ۱۱ سال مرتبط بود. وی برنامه تغذیه را در موسسه مارکوس هدایت میکند.
جریان خون با افزایش سن کاهش مییابد که بخشی از آن بهدلیل سفت شدن شریان است. دکتر صحنی توضیح میدهد که اختلال عملکرد در پویایی رگهای خونی ممکن است در آسیبشناسی اندامها و کاهش توده عضلانی مشارکت داشته باشد. با این حال، مطالعات کمی بهطور خاص نقش عملکرد عروقی و تغییرات در معیارهای عملکردی عضلانی مانند تحرک و قدرت عضلانی را ارزیابی کردهاند.
تحقیق حاضر از دادههای گروه بزرگی از مردان و زنان به نسبت سالم استفاده کرد و تحقیقات قبلی را با استفاده از یک طرح مطالعه طولی گسترش داد.
بیشتر تحقیقات قبلی از طرحهای مطالعات مقطعی با حجم نمونه متوسط استفاده کردهاند. محققان بر این باورند که مطالعات آینده باید ارزیابی کنند که آیا مداخلاتی که سلامت عروق را هدف قرار میدهند، ممکن است زوال عملکرد فیزیکی مرتبط با سن را کاهش دهند یا خیر. این مورد مهم است زیرا یک سوم از افراد مسن محدودیتهای فیزیکی را تجربه میکنند که در کاهش تحرک، ناتوانی، نگهداری در موسسه و مرگومیر دخیل است. از این رو، نیاز به توسعه مداخلات جدیدی است که پیشگیری از محدودیتهای فیزیکی در افراد مسن را هدف قرار دهد.
یافتههای این تحقیق در مجله Gerontology منتشر شده است.
انتهای پیام