چرا توتفرنگیها عطر و طعم قبل را ندارند؟
آیا تاکنون از طعم یک توت فرنگی با وجود ظاهر سرخ و پرخ و خوشرنگ آن سرخورده شدهاید؟ علت این مسئله ممکن است استفاده از برخی حشرهکشهای خاص باشد. یک مطالعه منتشر شده در نشریه «شیمی غذا و کشاورزی» توسط جامعه شیمی آمریکا (ACS) کشف کرده است که دو قارچکُش (fungicides) مورد استفاده گسترده برای پرورش توت فرنگی میتوانند بر مکانیزمهای سلولی تاثیر بگذارند و در نتیجه موجب کاهش طعم و مزه و ارزش غذایی توت فرنگی بشوند.
مزه و عطر یک میوه از جمله توت فرنگی مشخص کننده پروفایل مزه آن است. شیرینی یک میوه معمولا ناشی از تمرکز گلوکز یا فروکتوز محلول است در حالی که عطر منحصر به فرد آن نتیجه ترکیبات ناپایداری مانند استر (esters) و ترپن (terpenes) است. بعلاوه، میوهها اغلب غنی از مواد مغذی مانند ویتامین ث، اسید فولیک و آنتی اکسیدان هستند.
اما به این علت که قارچکشها طراحی شدهاند تا فرایندهای سلولی قارچهای زیانآور را مختل سازند، ممکن است که بطور تصادفی در این فرایندها در محصولات (کشاورزی و باغداری) نیز مداخله کرده و از تولید این طعم و عطرهای مهم و ترکیبات تغذیهای جلوگیری کنند.
از این رو «جینلینگ دیائو» و همکارانش درصدد تحقیق در این خصوص برآمدند که دو حشره کش متداول مورد استفاده در مورد توت فرنگی چگونه بر مسیرهای خاص مولکولی در توتها تاثیر میگذارند.
به گزارش شفاف، این محققان سه گروه از توت فرنگی را در شرایط مشابه پرورش دادند و دو حشره کش BOS یا DIF را در مورد دو گروه در زمانی که توتها هنوز سبز بودند استفاده کردند. حتی پس از استفاده از این مواد توتها پس از رشد کامل از لحاظ اندازه و رنگ مشابه همان توتهایی بودند که حشره کش در مورد آنها استفاده نشده بود. اما محققان دریافتند که در زیر سطح این توتها برخی تغییرات شیمیایی حاصل شده است.
این تیم با نگاه دقیقتر دریافت که BOS تاثیر مستقیمی بر تنظیم ژنهای دخیل در مسیرهای ژنتیکی مرتبط با تولید شکر، ترکیبات ناپایدار، مواد مغذی و آمینو اسیدها دارد. در نهایت، در یک آزمایش طعم کور (بدون آگاهی)، مردم بطور ثابت توت فرنگیهایی را که مواد شیمیایی در مورد آنها استفاده نشده بود ترجیح دادند. محققان میگویند که این کار تحقیقی میتواند رهنمودی در اختیار کشاورزان درباره استفاده از حشرهکشها بگذارد.
منبع: سای تک دیلی