نتایج یک مطالعه جدید نشان داد: افرادی که فعالیت بیشتری داشتند، اما به طور متوسط کمتر از شش ساعت در شب می‌خوابیدند، زوال شناختی و ذهنی سریع تری داشته و پس از ۱۰ سال، عملکرد شناختی آن‌ها با همسالان غیرفعال ترشان برابر بود.
دکتر میکائلا بلومبرگ، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد موسسه اپیدمیولوژی و مراقبت‌های بهداشتی کالج دانشگاه لندن در رابطه با موضوع فوق گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که خواب کافی ممکن است برای ما لازم باشد تا بتوانیم از مزایای شناختی کامل فعالیت بدنی بهره‌مند شویم. این مساله نشان می‌دهد، چقدر مهم است که در رابطه با بحث زوال عقل، خواب و فعالیت بدنی را با هم در نظر بگیریم.
وی در ادامه توضیحاتش افزود: مطالعات قبلی که چگونگی ترکیب خواب و فعالیت بدنی را برای تأثیرگذاری بر عملکرد شناختی بررسی می‌کردند، عمدتاً مقطعی بوده و فقط روی یک موضوع خاص در یک بازه زمانی تمرکز کردند. در این مطالعه جامع، ما متعجب شدیم که فعالیت بدنی منظم ممکن است برای مقابله با طولانی‌مدت با زوال عقل کافی نباشد. در این میان اثرات کوتاه مدت کمبود خواب بر سلامت شناختی باید به طور جدی توسط محققان مورد توجه قرار گیرد.
این مطالعه جدید شامل بیش از ۸۹۵۰ فرد ۵۰ ساله و بالاتر در انگلیس بود. طی این مطالعه از شرکت کنندگان پرسیده شد که به طور متوسط در یک شب چقدر می‌خوابند و بر اساس پاسخ‌های داده شده، آن‌ها به سه گروه تقسیم شدند:
افرادی که به طور متوسط کمتر از شش ساعت خواب داشتند.
کسانی که شش تا هشت ساعت خواب بهینه را کسب کردند.
افرادی که به طور میانگین بیش از هشت ساعت در شبانه روز می‌خوابند.
علاوه بر این هرکدام از این افراد بر اساس فراوانی و شدت فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود امتیاز دهی و به دو گروه فعال‌تر (یک سوم امتیاز دهندگان) و کمتر فعال تقسیم شدند.
برای ارزیابی عملکرد ذهنی شرکت کنندگان، از آن‌ها خواسته شد که یک لیست ۱۰ کلمه‌ای را هم بلافاصله پس از شنیدن و هم پس از تأخیر به یاد بیاورند. آن‌ها همچنین یک تست تسلط کلامی انجام دادند که در آن از آن‌ها خواسته شد تا هر تعداد حیوان را که می‌توانند در یک دقیقه نام ببرند.
افرادی که خودشان تشخیص زوال عقل را گزارش می‌دادند یا نمرات آزمایشی که نشان دهنده برخی اختلالات روانی بود، از مطالعه حذف می‌شدند.
این مطالعه نشان داد: شش تا هشت ساعت خواب در شب و سطوح بالاتر فعالیت بدنی با عملکرد شناختی بهتر مرتبط است. از سوی دیگر آن‌هایی که فعالیت بیشتری داشتند بدون توجه به مدت زمانی که در هنگام شروع مطالعه می‌خوابیدند، عملکرد ذهنی بهتری داشتند. محققان خاطرنشان کردند، این موضوع در طول دوره مطالعه ۱۰ ساله تغییر کرده و افرادی که کمتر از ۶ ساعت می‌خوابیدند، کاهش قدرت ذهنی سریع تری داشتند.
باید توجه داشت علی رغم این که این کاهش برای افراد ۵۰ و ۶۰ ساله به وضوح دیده می‌شد، اما افراد ۷۰ سال به بالا حتی با خواب کوتاه تر، فواید ذهنی ناشی از ورزش را حفظ کردند.
اندرو استپتو از دیگر پژوهشگران ارشد این مطالعه در رابطه با موضوع فوق گفت: شناسایی عواملی که می‌توانند از عملکرد شناختی در میانسالی و اواخر زندگی محافظت کنند، مهم است، زیرا می‌توانند سال‌های سلامت شناختی ما را طولانی‌تر کرده و برای برخی افراد تشخیص زوال عقل را به تاخیر بیندازند.
سازمان بهداشت جهانی قبلاً فعالیت بدنی را به عنوان راهی برای حفظ عملکرد شناختی شناسایی کرده است، اما بر اساس یافته‌های جدید، افراد باید عادات خواب را نیز در نظر بگیرند تا فواید طولانی مدت برای سلامت شناختی را به حداکثر برسانند.
شرح کامل این یافته‌ها در آخرین شماره مجله تخصصی The Lancet Healthy Longevity منتشر شده است.