حمید امجد خوشحال است که در دوره قرنطینه چندین اثر نوشته است ، از جمله آخرین اثر او ، “زمان خوش” که نمایشنامه ای برای سعدی است.
به گزارش ایواره ، این برنامه قرار بود در ماه مه سال جاری به مناسبت روز سعد روی صحنه برود اما کرونا نه تنها اجازه نمایش را نداد بلکه وضعیت قرمز در بسیاری از شهرها و محدودیت های موجود در ترافیک بین شهری ، حتی فرصت را از بین برد. برای خواندن بخشی از مقبره سعدی و اینطور شد که حمید امجد با همراهی افشین هاشمی قسمت هایی از این نمایش را در تهران خواند كه خلاصه ای از آن را شهرداری شیراز در یك ویدئو به مناسبت روز بزرگداشت سعد (اول اردیبهشت) منتشر كرد.
در دسامبر سال 2016 ، سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری شیراز از حمید امجد دعوت کرد تا نمایشنامه ای درباره سعدی بنویسد. او در اوایل ژانویه به شیراز سفر کرد و تحقیقاتی را با همکاری معاون سازمان و کارشناسان فرهنگی از شهرداری شیراز ، مرکز مطالعات سعدی و کتابخانه ملی و مرکز اسناد فارس که منابع را تأمین می کرد ، انجام داد. مراحل اولیه نگارش متن در شیراز انجام شد و پس از آن ، نمایشنامه نویس برای پیشبرد و تکمیل نگارش نمایشنامه به تهران بازگشت.
او در یک مصاحبه کوتاه برای ایواره ، در مورد این بازی توضیح می دهد.
امجد می گوید که در این اثر ، سعدی و معاصرانش از نظر اسناد تاریخی موجود به آن نگاه می کنند (که البته اسناد واقعی مربوط به زندگی خود سعدی بسیار کمتر از اسناد مربوط به زمان وی است) و به نوبه خود دیگر ، به ناچار منعکس می کند. همچنین از زمان معاصر ارائه می شود.
وی وقایع رخ داده در زمان سعدی را یادآوری می کند و ادامه می دهد: سعدی در زمان خود به دلیل بحران های مختلف از جمله فتح مغول از شرق و جنگ های صلیبی در غرب ، ناآرامی های سیاسی و فروپاشی دولت ملی ، صدمه به تمدن در فتح قبیله ای بحران های عشایری ، اجتماعی و اقتصادی در نتیجه سقوط تولید (صنعت و کشاورزی) و فلج شدن سیستم تجارت در طول جنگ ها و محاصره ها و ویرانی ها ، تهدید هویت ملی و زبان فارسی توسط کوچک و کوچک سلسله های بزرگ محلی (عمدتاً ترک و ترکمن) ، فتوحات قبایل مزدور و فاتحان غاز و مغولها و تاتارها و سلطه تفرقه افکنانه بر خلیفه عباسی و … زندگی دشوار و سفرها و دوره های متوالی جابجایی و اضطراب های مختلف هستی شناختی ؛ از دیدگاهی مانند ما ، در حال حاضر اوج قتل عام تاج را همراه با انواع فشارهای اقتصادی و شدیدترین و مشابه ترین تحریم ها تجربه می کنیم. در قرنطینه ای که زمستان گذشته در شیراز هنگام تحقیق و نوشتن این متن تجربه کردم ، احساس کردم که ما از زمان سعدی و خلاصه ای از شرایط و اضطراب های او دور نیستیم.
وی ادامه می دهد: من سعد را به عنوان نمادی از اندیشه ایرانی در حال گذار از بحران ها و شرایط دشوار دیدم ، و شما زمان او را از فاجعه های تاریخی نشان دادید که بارها در اندیشه ، زندگی ، زبان و فرهنگ ایرانی آشکار شده است. با این حال ، در آن زمان ، من از عشق بی دریغ و مهمان نواز شیراز لذت بردم ، همانطور که سعدی در پنجاه سالگی ، در سخت ترین زمان ها ، برای لذت بردن از لطف حضور در این شهر زیبا ، به وطن بازگشت. . و به همه این دلایل ، دنیای درون این کار تا حدی به تجربه زمان ما نزدیک است و نمایش ممکن است به همان اندازه برای زمان سعد باشد ؛ اما می توان آن را به عنوان یک تاریخ مثال زدنی از اندیشه و فرهنگ ایرانی در غیاب حوادث مخرب و دائمی در نظر گرفت.
امجد در پاسخ به س ourال ما که گویی تاریخ تکرار می شود ، با لحنی طنزآمیز می گوید: صادقانه فکر می کنم ایده تکرار تاریخ خوش بینانه است! از بعضی جهات ، ما ممکن است در ابتدای تاریخ بایستیم و ممکن است خیلی تحت تأثیر قرار نگیریم ، فقط وقتی به چیزهای تکراری فکر می کنیم ، توهم حرکت در تاریخ و تکرار برخی حوادث را داریم!
اگر کرونا اجازه دهد ، نمایش “زمان خوش” در تهران و شیراز اجرا می شود و تیم اجرایی تمرینات نمایش را آغاز می کند ، اما طبیعی است که در شرایط پیچیده فعلی ، حمید امجد ، که خود کارگردانی نمایش را بر عهده دارد ، تاریخ دقیق نمایش امکان پذیر نیست.
امجد در ویدئوی کوتاهی که به مناسبت بزرگداشت سعد منتشر شد ، توضیح می دهد: “زمان خوش” بازی در مورد سعد است که سعی دارد او را درگیر اضطراب انسانی و مبارزه برای غلبه بر اضطراب انسان فراتر از هاله های افسانه ای و تاریخی یک مبهم و مبهم قرار دهد. ترسناک توصیف بی معنی و اضطراب و پاسخگویی به نیازهای زمان خود است. به حدی که نمایشی درباره شیراز و شباهت این شهر به الگوی تاریخ و روایت است.
انتهای پیام