دانستنیهایی درباره هوسهای غذایی
به گزارش شفاف ، عصر ایران وی به نقل از Healthline نوشت: “ولع خوردن به مواد غذایی می تواند توسط عوامل مختلف جسمی و روحی شکل بگیرد.” در برخی موارد ، می توانند نشانه یک بیماری زمینه ای باشند و نباید از آنها چشم پوشی کرد.
دلایل احتمالی هوس غذایی
هوس غذایی می تواند توسط عوامل مختلفی شکل بگیرد ، که معمولاً به دو دسته اصلی جسمی و روحی تقسیم می شوند.
دلایل جسمی
اختلالات تعادل لپتین و گرلین: عدم تعادل در سطح این هورمون ها که مسئول سیری و گرسنگی هستند ، می تواند در برخی افراد اشتیاق به غذا ایجاد کند.
– بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند بر گیرنده های بویایی و چشایی انسان تأثیر بگذارد و منجر به مصرف شدید مواد غذایی شود.
– سندرم پیش از قاعدگی: تغییر در هورمون های استروژن و پروژسترون که قبل از قاعدگی رخ می دهد می تواند ولع مصرف مواد غذایی ، به ویژه غذاهای پر کربوهیدرات را افزایش دهد.
کمبود خواب: خواب کم یا خیلی کم می تواند سطح هورمون های مسئول تنظیم گرسنگی ، سیری و چرخه خواب-بیداری را مختل کرده و احتمال تجربه ولع مصرف زیاد مواد غذایی به خصوص در شب را افزایش دهد.
– رژیم غذایی محروم از مواد مغذی: برخی مواد مغذی مانند پروتئین و فیبر می توانند به شما در احساس سیری کمک کنند. رژیم غذایی کم این مواد مغذی می تواند باعث گرسنگی یا ولع مصرف شود. حتی اگر کالری کافی داشته باشید.
– هیدراتاسیون ضعیف: مصرف ناکافی مایعات می تواند گرسنگی یا هوس غذایی را در بعضی از افراد بدتر کند.
جمعیت باکتریایی روده بزرگ: برخی شواهد نشان می دهد که نوع باکتری در روده بزرگ می تواند بر تعداد و نوع هوس غذایی فرد تأثیر بگذارد. با این حال ، برای تأیید این ارتباط ، تحقیقات بیشتری لازم است.
– فعالیت بدنی: افزایش سطح فعالیت بدن ، حتی اگر پیاده روی باشد ، می تواند به کاهش اشتیاق برای غذا کمک کند. به همین ترتیب ، تحرک کم ممکن است دلیلی برای تجربه ولع بیشتر باشد.
– غذاهای بسیار فرآوری شده برخی شواهد نشان می دهد که غذاهای بسیار فرآوری شده با چربی زیاد و شکر اضافه شده می توانند علائمی شبیه به اعتیاد ایجاد کرده و احتمال تجربه ولع مصرف مواد غذایی را افزایش دهند.
مصرف مکرر غذاهای مورد نظر شما: کم خوردن غذای مورد نظر می تواند به کاهش ولع مصرف این ماده غذایی خاص کمک کند.
دلایل روانشناختی
فشار: استرس می تواند سطح کورتیزول را در بدن افزایش دهد. سطح بالای کورتیزول می تواند با گرسنگی ، اشتیاق به غذا و احتمالاً رفتارهای پر تنش یا بیش از حد همراه باشد.
شخصیت فردی: برخی شواهد نشان می دهد افرادی که از روی انگیزه فوری کارهایی را انجام می دهند ، احتمالاً هوس خوردن غذا را دارند.
زمینه خوردن: مغز شما می تواند مصرف یک ماده غذایی خاص را به یک زمینه خاص مرتبط کند. به عنوان مثال ، ذرت بو داده و فیلم.
حالت روانی یک شخص.بعضی حالات می تواند محرکی برای ولع مصرف مواد غذایی باشد. به عنوان مثال ، به نظر می رسد خلق و خوی منفی باعث افزایش میل به غذاهایی می شود که به سرعت و به راحتی آماده می شوند و معمولاً حاوی مواد مضر هستند.
آیا غذا نشانه کمبود مواد مغذی است؟
یک باور کلی وجود دارد که ولع خوردن به غذا نشانه کمبود برخی مواد مغذی در بدن است. در بیشتر موارد ، این نظریه در حال حاضر به چند دلیل از هیچ پشتیبانی علمی برخوردار نیست.
به عنوان مثال ، اشتیاق به غذاهای شور گاهی به دلیل کمبود سدیم ایجاد می شود. با این حال ، بیشتر افرادی که تمایل به غذاهای شور دارند کمبود این ماده مغذی ندارند.
علاوه بر این ، طبق تئوری کمبود مواد مغذی ، انتظار می رود که بیشتر ولع مصرف مواد غذایی برای غذاهای غنی از مواد مغذی و کمتر فرآوری شده مانند میوه ها ، سبزیجات ، غلات کامل یا حبوبات شکل بگیرد.
اما در حقیقت ، بیشتر هوس های غذایی از نظر غذایی دارای ارزش غذایی کمی هستند ، مانند غذاهای پر چربی ، قند یا نمک.
علاوه بر این ، تحقیقات نشان می دهد که زنان و مردان معمولاً اشتیاق متفاوتی به غذا دارند. به عنوان مثال ، زنان بیشتر خواهان غذاهای با طعم شیرین هستند ، در حالی که مردان تمایل به غذاهای طعم دار دارند.
اما شواهد کمی وجود دارد که زنان کمبود مواد مغذی را دارند که احتمالاً در غذاهای شیرین وجود دارد یا مردان کمبود مواد مغذی موجود در غذاهای معطر را دارند.
سرانجام ، تحقیقات نشان می دهد که هرچه غذای خاصی کمتر بخورید ، ولع مصرف آن کمتر می شود.
اشتیاق به مواد غیر غذایی چطور؟
اگرچه بعید به نظر می رسد که هوس علائم کمبود مواد مغذی باشد ، ولع مصرف مواد غیر غذایی می تواند باشد.
یک نمونه از این موارد اختلال پیتزا است که می تواند منجر به مصرف مواد غیر غذایی مانند خاک ، مواد شوینده و یخ شود.
پیتزا بیشتر در کودکان و زنان باردار دیده می شود و هنوز علت دقیق آن مشخص نیست.
با این حال ، مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به پیتزا غالباً دچار کمبود آهن ، کلسیم یا روی هستند.
اشتیاق به مواد غیر غذایی اغلب با مصرف مکمل ها برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز شما رفع می شود.
البته همه موارد پیتزا با مصرف مکمل ها برطرف نمی شود. “بنابراین ، برای تعیین نقش دقیق کمبود مواد مغذی در این منطقه ، تحقیقات بیشتری لازم است.”