سعید عقیقی در مقاله ای با عنوان “دست تیره ، دست تیره” نظرات خود را درباره آخرین ساخته “بهشت دریا” بهمن فرمانمنارا که به صورت آنلاین منتشر شده است ، برای ایواره به اشتراک گذاشت.
به گزارش ایواره ، این منتقد فیلم نوشت: “اصالت ناامیدی ممکن است کلید فهم نهایی فرمن آرا باشد ؛ فیلمی مطابق با زندگی طاهر محبی و شاید خیلی دیگر ، که در آن دیگر نمی توان سنگ ریخت. در آب یا مسافرت با یک کودک فرشته مانند.
این بار ، فیلمساز دو دهه بعد ، دو دهه پیرتر ، با بقایای یک جام طنز و یک فنجان غم و اندوه باز می گردد و با مرور خاطرات دوره دوم ساخت فیلمش ، نزدیک به بهترین نمونه ها (خانه ای بالای آب ، بوی دهلیز استتار). بودن.
استفاده از ساختار سه لایه (شروع با آسایشگاه – گسترش خانه – بازگشت به آسایشگاه) ، سکوت بین جملات ، شخصیت هایی که به نظر می رسد از دنیای گلشیری وارد دنیای او شده اند تا به طور موقت از طاهر ، قلب ژاله و. گذشته عجیبی اش از زخم گذشته است ، گذشته عاطفی بهبود نمی یابد ، پروانه ای که آمدن او لحظه های توهین آمیز برای تشکیل یک خانواده کامل را زنده می کند و امیر که مرگش طاهر را به آسایشگاه می اندازد ، به تجربیات فیلمساز پایان می دهد. دو دهه گذشته
نگاه مختصر رویا Nonahali در جستجوی پسرش گمشده ، مرجع روشن کودک و کودک مرده عطر کافور … و خانه روی آب است؛ این فیلم خود قسمت سوم سوناتای تخیل کشنده را در کار فیلمساز ارائه می دهد که در آن او به چیزی تلخ تر از مرگ اشاره می کند که شامل قتل ، جدایی ، بحران عاطفی و فراموشی می شود.
این بار ، هیچ خبری از فرشته کوچک بوسه مرگ نیست و مردگان در واقعیت و زندگی در ذهن طاهر با مرگ دست و پنجه نرم می کنند. موسیقی “پریشنر مانند” پیمان یزدانانیان گاهی اوقات منطقی تر به درام مدرن ، ذهن آگاهانه و گاه به “کیاشوفسکی” می دهد ، در مقایسه با چیدمان بومی احمد پیمان در خانه ای روی آب. برای من که نگران خیال و خوشبختی دیوانه ام هستم ، تلخی و آرامش تاریخ دریا واقعی تر است و به دنیای سینما نزدیکتر است.
البته در نسخه ای که من دیدم ، اشکالاتی وجود دارد ، مانند لب شخصیت و عدم شنیدن صدای او در یک یا دو مکان یا قطع کردن دو صحنه از دو نفر که به دلیل تنظیم صحنه دوم (گفتگو بین مهین و ژاله). آنشت مصنوعی ایجاد کرد. شاید فیلم بیش از این بوده است و – به عنوان مثال – رابطه طاهر ، پروانه و ژاله یا فصل ملاقات هوشنگ با کمک تکنیک های گفتگو و ویژگی های شخصیتی ، گسترش و تعمیق می یابد.
اما مهم نیست. پس از مدتی صدای انسانیت یک فیلم ایرانی را از حنجره پیرمرد مشکل در فیلمی عمیقاً غمناک ، متعادل بین لحن شخصی و ابعاد اجتماعی و به اندازه افکار غمناک او ، توسط یک فیلمساز سبک می شنویم. “تاریخ دریا تاریخ ما است.”
“تاریخ دریا” نهمین فیلم بهمن فرمان آرا است که اواخر سال 1995 در رامسر فیلمبرداری شد و فاطمه معتمدآریا ، علی نصیریان ، لیلا حاتمی ، صابر آبار ، علی مصفا ، رویا نونالی ، داریوش اسدزاده ، پانتهه پناهیها ، اصغر پیران و بهمن فرمانمنار آنها نقش آفرینی کردند.
انتهای پیام